Ο ορισμός του τι συνιστά σταρ στο Χόλιγουντ του 21ου αιώνα έχει αλλάξει. Ο πραγματικός λόγος που ορισμένοι ηθοποιοί ξεχωρίζουν στη βιομηχανία του θεάματος και άλλοι όχι, δυστυχώς, δεν είναι τόσο λαμπερός. Τα στούντιο κατασκεύαζαν σταρ για να ταιριάζουν στους φόβους και τις φαντασιώσεις της εποχής.
Κάπως έτσι αρχίζει το βιβλίο του Καλιφορνέζου δημοσιογράφου, Sam Wasson, «Fifth Avenue, 5 A.M.: Audrey Hepburn, Breakfast at Tiffany's, and the Dawn of the Modern Woman». Το βιβλίο, το οποίο γράφτηκε το 2010 και αναθεωρήθηκε το 2021, εστιάζει στη δημιουργία ενός γυναικείου αρχέτυπου από την ταινία «Breakfast at Tiffany’s», που ξεπέρασε την ίδια την Όντρεϊ Χέπμπορν και έχει ελάχιστη σχέση με τη Holly Golightly που περιγράφει ο Τρούμαν Καπότε στο πρωτότυπο μυθιστόρημά του.
Ο ίδιος ο Καπότε ήταν ο πρώτος που τορπίλισε την ταινία και δεν σταμάτησε ποτέ να παραπονιέται για τη διασκευή. Ο συγγραφέας ήθελε να μεταφέρει την ιστορία στην οθόνη όταν έγραψε το μυθιστόρημα το 1958, αλλά αυτό το πνεύμα ήταν αδύνατο να συλληφθεί από την κινηματογραφική βιομηχανία της εποχής. Υπήρχαν και άλλα προβλήματα: Η Χέπμπορν αρχικά απέρριψε τον ρόλο, η λογοκρισία παραλίγο να «βουλιάξει» το σενάριο, οι παραγωγοί δεν ήθελαν να χρησιμοποιήσουν το τραγούδι «Moon River», ο Τζορτζ Πέπαρντ δεν κατάλαβε ποτέ την ιστορία (στην πραγματικότητα, δεν κατάλαβε ότι δεν ήταν ο πρωταγωνιστής της), ο Μπλέικ Έντουαρντς γύρισε δύο καταλήξεις επειδή δεν ήξερε πώς να τελειώσει την ταινία και η Paramount γενικά υπέφερε κατά τη διάρκεια της παραγωγής επειδή όλα έμοιαζαν ευθυγραμμισμένα εναντίον της ταινίας.
Η Όντρεϊ Χέπμπορν έλαβε την πρόταση να πρωταγωνιστήσει στην ταινία όταν βρισκόταν στο πρώτο μεγάλο σταυροδρόμι της καριέρας της, η οποία πήγαινε ολοταχώς μπροστά, αφού η κακή διατροφή κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου την εμπόδισε να γίνει σωματικά υγιής και να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα: να γίνει χορεύτρια.
Η πρώτη παρόρμηση της Hepburn, που τροφοδοτήθηκε από τον χειριστικό σύζυγό της, Mel Ferrer, ήταν να απορρίψει τον ρόλο. Τελικά, δέχτηκε τον ρόλο για διάφορους λόγους, ένας από τους οποίους ήταν το σενάριο του George Axelrod, το οποίο μπορεί να είχε μικρότερη σημασία στην αρχική απόφαση, αλλά τελικά αποδείχθηκε καθοριστικό για την επιτυχία της.
Πολλά από τα χαρακτηριστικά της Holly από το μυθιστόρημα απορρίφθηκαν στην ταινία, για να αναδειχθεί η ονειρική της πλευρά. Η ταινία έδωσε έμφαση στο αθώο παρελθόν της ως κορίτσι από το Τέξας και εξάλειψε την εγκυμοσύνη και την έκτρωση, καθώς και τα ταξίδια της στο εξωτερικό για να συνοδεύσει άνδρες για δουλειά.
Η δημοσιογράφος και ακτιβίστρια Letty Cottin Pogrebin, η οποία ίδρυσε το περιοδικό «Ms.» μαζί με τη θρυλική φεμινίστρια Gloria Steinem το 1971, μόλις ξεκινούσε την πρώτη της καριέρα ως στέλεχος στον εκδοτικό κόσμο: «Όταν βγήκε το Breakfast at Tiffany's, με ξετρέλανε. Εκείνα τα χρόνια, θεωρούσα πραγματικά τον εαυτό μου ένα alter ego της Holly Golightly. Πρώτα απ' όλα, επειδή ήταν τόσο διαφορετική από τη συνηθισμένη χολιγουντιανή καρικατούρα μιας γυναίκας. Ήταν μια γυναίκα που ήθελες να γίνεις. Φυσικά, δεν είχε επάγγελμα και εγώ ήμουν προσανατολισμένη στην καριέρα, οπότε αυτό ήταν λίγο ενοχλητικό, αλλά το γεγονός ότι ζούσε μόνη της σε μια εποχή που οι γυναίκες απλά δεν ζούσαν, ήταν πολύ ανατρεπτικό».
Και μετά ήταν το απλό, τέλειο μαύρο φόρεμα που σχεδίασε ο Hubert de Givenchy για την Όντρεϊ Χέπμπορν. «Ο Givenchy και η Όντρεϊ Χέπμπορν μας έδωσαν ένα πολύ ρεαλιστικό, πολύ προσιτό είδος τάξης», λέει ο σχεδιαστής Jeffrey Banks στο βιβλίο. «Ξαφνικά, στο Breakfast at Tiffany's, η κομψότητα δεν ήταν πλέον αυτό το μακρινό πράγμα μόνο για τους πλούσιους». Ο Givenchy βασίστηκε στα φορέματά του στη γυναικεία φιγούρα όπως ήταν, όχι σε εξιδανικεύσεις της. «Αυτό ήταν ένα είδος πρωτιάς στη μόδα και πήρε την αίγλη από το μακρινό και ανέφικτο και την έκανε πρακτική. Μετά το Tiffany's, ο καθένας, ανεξάρτητα από την οικονομική του κατάσταση, μπορούσε να είναι σικ καθημερινά και παντού».
Προηγουμένως, τα μαύρα ρούχα είχαν περιοριστεί στη νύχτα και στις πένθιμες περιόδους. Εξαιτίας της αποτελεσματικής απλότητας του μικρού μαύρου φορέματος, χιλιάδες εργαζόμενες γυναίκες των πόλεων αγόρασαν ένα ή έβαλαν να τους το φτιάξουν τα επόμενα χρόνια: ήταν η στολή της νέας γυναίκας.
Ο εμβληματικός χαρακτήρας της Όντρεϊ ως Χόλι άλλαξε τις ζωές των γυναικών της Δύσης, δείχνοντάς τους ανεξαρτησία στην οθόνη και ανοίγοντάς τους την πόρτα στην πραγματική ζωή.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
