Αρχικά ένας Σερραίος επιχειρηματίας, ιδιοκτήτης γυμναστηρίου, εξηγεί πως παρά τις όποιες επιφυλάξεις και τον παράγοντα του αγνώστου όταν ανοίγεις μια επιχείρηση σε ξένη χώρα, αποδείχθηκε ότι οικονομικά ήταν λογική κίνηση η μεταφορά του γυμναστηρίου του στο Μπλαγκόεβγκραντ. Ο ίδιος περιγράφει την οργή και τη λύπη του για τα πολλά άδεια καταστήματα στις Σέρρες και εξηγεί πως η μετεγκατάσταση της επιχείρησής του στη Βουλγαρία οφείλεται στο μνημόνιο, καθώς ο κόσμος άρχισε να περιορίζει τέτοιου είδους έξοδα.
Η εφημερίδα σχολιάζει ότι οι ακόμα και πριν από την κρίση σποραδικές περιπτώσεις μεταφοράς ελληνικών επιχειρήσεων στις γειτονικές βαλκανικές χώρες έχουν μετατραπεί σε σταθερή ροή εξόδου, «καθώς οι επιχειρήσεις επιδιώκουν να δραπετεύσουν από τους εξοντωτικούς φόρους και μια οικονομία που επί έξι συναπτά χρόνια έχει βυθιστεί σε ύφεση λόγω της λιτότητας».
Σημειώνεται το ευνοϊκότερο φορολογικό καθεστώς για τις εταιρείες στη Βουλγαρία (φόρος 10%, ο χαμηλότερος στην ΕΕ, έναντι 20%-25% στην Ελλάδα με τις συνεχείς αλλαγές στο καθεστώς). Σχολιάζεται επίσης ότι η δέσμευση Σαμαρά πως το 2014 θα είναι το έτος της οικονομικής ανάκαμψης έχει αντιμετωπιστεί «με δυσπιστία, αν όχι αποστροφή» από την επιχειρηματική κοινότητα της Ελλάδας, καθώς η αίσθηση για την πραγματικότητα δε συνάδει με τη δημοσιονομική πρόοδο.
Η Guardian επισημαίνει ότι παρά τη μερική ανάκτηση της ανταγωνιστικότητάς η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει υψηλότερο εργατικό κόστος από χώρες όπως η Αλβανία, η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η πΓΔΜ, όπου ο ελάχιστος μισθός είναι περίπου 350 ευρώ τον μήνα. Επίσης, αναφέρεται πως αναλυτές στέκονται στην υψηλή ανεργία και τη φτώχεια, εκτιμώντας πως η παραγωγική οικονομία της Ελλάδας έχει σχεδόν καταρρεύσει την τελευταία τετραετία.
Εκπρόσωπος επιχειρηματιών από την Ορεστιάδα δηλώνει στη βρετανική εφημερίδα πως «σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να μιλάμε για αναστροφή ικανή να αλλάξει τα δεδομένα». Αναφέρεται ενδεικτικά ότι ο αριθμός των ελληνικών εταιρειών που εγγράφονται στη Βουλγαρία αυξήθηκε κατά 75% μεταξύ του 2010 και του 2012, από περίπου 2.200 σε σχεδόν 3.800, σύμφωνα με στοιχεία της βουλγαρικής εφορίας. Πέρυσι, σύμφωνα με εκτιμήσεις που αποδίδονται σε ελληνικά ΜΜΕ, ο αντίστοιχος αριθμός έφτασε τις 6.000 με τις εταιρείες ελληνοβουλγαρικής ιδιοκτησίας να ξεπερνούν τις 15.000.
Ένας άλλος βορειοελλαδίτης επιχειρηματίας, ξενοδόχος, δηλώνει ότι «είναι αδύνατο να λειτουργήσεις μια επιχείρηση στην Ελλάδα τώρα». Εξηγεί ότι «τίποτα δεν κινείται στην αγορά» και πως με τόσα πολλά μη εξυπηρετούμενα δάνεια οι τράπεζες δεν δανείζουν.
Αναφέρεται πως η Ελλάδα είναι ο τρίτος μεγαλύτερος επενδυτής στη Βουλγαρία μετά την Ολλανδία και την Αυστρία, ενώ η απεσταλμένη της Guardian περιγράφει πώς ο δρόμος από τα ελληνικά σύνορα μέχρι το Μπλαγκόεβγκραντ είναι γεμάτος με πινακίδες στα ελληνικά. Γίνεται αναφορά σε εταιρείες που εξάγουν ή έχουν μεταφερθεί στη Βουλγαρία, όπως η Fourlis Holdings, η Ελλάκτωρ και η Jumbo.
Εμπορικός ακόλουθος από την ελληνική πρεσβεία στη Βουλγαρία σχολιάζει πως έχει γίνει δέκτης πολλών εκδηλώσεων ενδιαφέροντος από επιχειρηματίες που βλέπουν τη Βουλγαρία ως καταφύγιο για τα προϊόντα τους. Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι δηλώσεις εκπροσώπου βουλγαρικού λογιστικού γραφείου, το οποίο δέχεται καθημερινά δύο με τρία τηλεφωνήματα από ελληνικές εταιρείες που θέλουν να μετεγκατασταθούν στη γειτονική χώρα.Πηγή: Θανάσης Γκαβός, Λονδίνο
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.