Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του άρθρου:
«Οι πιστωτές της Ελλάδας δοκιμάζουν ξανά τις αντοχές της χώρας. Αν συνεχίσουν να πιέζουν, θα μπορούσαν να διασπάσουν την ευρωζώνη, κάτι που θα ήταν καταστροφικό και για τους ίδιους και για την Ελλάδα. Πρέπει να σταματήσουν να επιμένουν στο αδύνατο και να βρουν τρόπο για να ελαφρύνουν το χρέος της χώρας.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχουν πει στην κυβέρνηση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά να μειώσει το χρέος της χώρας, που είναι το μεγαλύτερο στην ευρωζώνη, με μία ακόμη μεγαλύτερη μείωση των δημόσιων δαπανών. Σε αντάλλαγμα, προσφέρουν την τελευταία δόση του προγράμματος διάσωσης και μια πιστωτική γραμμή για περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Η προσφορά αυτή είναι «τοξική», γιατί οι περαιτέρω προσπάθειες για τη μείωση του χρέους μέσω δημοσιονομικής σύσφιξης είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αποτύχουν. Και αυτό, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα ρίξουν τη χώρα σε πολιτική αστάθεια, όπως μπορεί κάλλιστα να συμβεί. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου ηγείται ο Αλέξης Τσίπρας, βρίσκεται σε ισχυρή θέση για να αντικαταστήσει το μετριοπαθές κόμμα του κ. Σαμαρά στις εκλογές το επόμενο έτος (πριν από μερικούς μήνες, ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύτηκε το αντιευρωπαϊκό αίσθημα και νίκησε στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο).
Τα τελευταία πέντε χρόνια, η Ελλάδα έχει επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό της ύψους 1,5% του ΑΕΠ από ένα έλλειμμα 10,6% του ΑΕΠ- μια διαφορά άνω των 20 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση. Αυτό το σπάνιο επίτευγμα υποδηλώνει μια εντυπωσιακή, αν και καθυστερημένη, προσήλωση στον δημοσιονομικό έλεγχο. Όμως, η δημοσιονομική λιτότητα έχει πλήξει την οικονομία. Η οικονομία της Ελλάδας έχει μειωθεί κατά περίπου ένα πέμπτο και η ανεργία υπερβαίνει το 25%.
Τελευταία, η οικονομία άρχισε και πάλι να αναπτύσσεται, αλλά ένας νέος γύρος λιτότητας θα θέσει σε κίνδυνο την ανάπτυξη, καθιστώντας πιθανόν ακόμα πιο δύσκολο να επιτευχθεί ο στόχος για τη μείωση του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ. Ο λόγος χρέους προς το ΑΕΠ ανέρχεται σήμερα στο 180% με τον στόχο για τις χώρες της ευρωζώνης να είναι στο 60%.
Από μόνη της, η δημοσιονομική λιτότητα απλώς δεν μπορεί να κλείσει αυτό το κενό. Ακόμα και αν η ανάπτυξη συνεχίσει να αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς και το κόστος δανεισμού παραμείνει διαχειρίσιμο, η κυβέρνηση θα πρέπει να επιτύχει και να διατηρήσει ένα πρωτογενές πλεόνασμα 7,5% του ΑΕΠ τα επόμενα 15 χρόνια. Καμία χώρα της ευρωζώνης δεν έχει, ούτε κατά προσέγγιση, καταφέρει αυτό.
Αν η υπερβολική λιτότητα φέρει τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, θα πρέπει να αναμένεται το τέλος στη δημοσιονομική πειθαρχία. Η ζημιά, όμως, δεν θα σταματήσει εκεί. Ολόκληρο το ευρωπαϊκό σχέδιο θα κινδυνεύσει. Ο Τσίπρας μπορεί να θελήσει να επιβάλει ζημιές μονομερώς στους πιστωτές. Τα ανερχόμενα κόμματα της αντιπολίτευσης στην Πορτογαλία και την Ισπανία έχουν αντίστοιχα την ίδια τάση και παρακολουθούν στενά το θέμα. Αν οι αγορές αρχίσουν να φοβούνται ένα κύμα χρεοκοπιών, η αναταραχή που θα προκύψει θα μπορούσε να ρίξει και πάλι ολόκληρη την Ευρώπη σε κρίση.
Η δημοσιονομική αριθμητική δεν είναι δύσκολο να κατανοηθεί. Στο τέλος, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τα χρέη της Ελλάδας θα απομειωθούν και αυτό είναι ευρύτερα κατανοητό. Η ελάφρυνση του χρέους επιτυγχάνει αυτό το αποτέλεσμα με έναν συντεταγμένο τρόπο και με ελάχιστες παράπλευρες απώλειες. Το κόστος της εναλλακτικής λύσης - δηλαδή μίας άτακτης χρεοκοπίας- θα μπορούσε να είναι τεράστιο.
Δημόσιοι δανειστές, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, έχουν γίνει οι μεγαλύτεροι πιστωτές του ελληνικού κράτους και πρέπει να ανοίξουν τον δρόμο. Όσο πιο σύντομα αναγνωρίσουν την ανάγκη για ελάφρυνση του χρέους, τόσο καλύτερες πιθανότητες θα έχουν να αποφύγουν πολύ χειρότερα δεινά».Πηγή: Πηγή: ΑΜΠΕ
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.