Οι επιστήμονες θέλουν να χρησιμοποιήσουν μια χημική ουσία από τα κελύφη καβουριών και αστακών για να κάνουν τις μπαταρίες πιο βιώσιμες, σύμφωνα με έρευνα.
«Πιστεύουμε ότι τόσο η βιοδιασπασιμότητα του υλικού και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις, όσο και οι επιδόσεις των μπαταριών είναι σημαντικές για ένα προϊόν που έχει τη δυνατότητα να κυκλοφορήσει στην αγορά», δήλωσε ο Liangbing Hu, διευθυντής του Κέντρου Καινοτομίας Υλικών του Πανεπιστημίου του Maryland και επικεφαλής συγγραφέας της εργασίας, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Matter».
Καθώς ο κόσμος κινείται προς τη χρήση πράσινων ενεργειακών λύσεων και ηλεκτρικών οχημάτων, οι μπαταρίες που χρησιμοποιούνται για την εν λόγω τεχνολογία πρέπει, επίσης, να είναι φιλικές προς το περιβάλλον.
Οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στις συμβατικές μπαταρίες, όπως οι μπαταρίες ιόντων λιθίου, μπορεί να χρειαστούν εκατοντάδες ή χιλιάδες χρόνια για να διασπαστούν. Οι χημικές αυτές ουσίες είναι, επίσης, συχνά διαβρωτικές και εύφλεκτες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπαταρίες καταναλωτικών gadget έχουν πιάσει φωτιά σε αεροπλάνα ή έχουν προκαλέσει πυρκαγιές σε χώρους αποβλήτων και ανακύκλωσης.
Οι ερευνητές στο Μέριλαντ δημιούργησαν μπαταρίες που προέρχονται από οστρακοειδή για την αποθήκευση ενέργειας. Τα οστρακοειδή, όπως τα καβούρια και οι αστακοί, έχουν εξωσκελετό από κύτταρα που περιέχουν χιτίνη, έναν τύπο πολυσακχαρίτη που κάνει το κέλυφός τους σκληρό και ανθεκτικό.
Αυτό το πολύτιμο υλικό υπάρχει σε αφθονία στη φύση και μπορεί να βρεθεί σε μύκητες και έντομα, αλλά συνήθως απορρίπτεται ως απόβλητο φαγητού από εστιατόρια και ως υποπροϊόν της βιομηχανίας τροφίμων. Οι επιστήμονες ερευνούν εδώ και καιρό τις διάφορες εφαρμογές του, για παράδειγμα στη βιοϊατρική, για την περιποίηση πληγών και τις αντιφλεγμονώδεις θεραπείες και τώρα και στην ηλεκτρολογία.
Η μπαταρία είναι 99,7% ενεργειακά αποδοτική και έχει διάρκεια ζωής περίπου 400 ώρες. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να φορτίζεται και να εκφορτίζεται γρήγορα χωρίς να επηρεάζεται σημαντικά η απόδοσή της.
Οι μπαταρίες είναι μη εύφλεκτες και τα δύο τρίτα της μπαταρίας χιτοζάνης μπορούν να διασπαστούν στο έδαφος σε μόλις πέντε μήνες χάρη στη μικροβιακή διάσπαση, αφήνοντας πίσω τους ανακυκλώσιμο ψευδάργυρο. Ο Antonio J Fernández Romero, καθηγητής επιστήμης υλικών για την παραγωγή ενέργειας στο Πανεπιστήμιο της Καρθαγένης στην Ισπανία, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, δήλωσε ότι πρόκειται για «εξαιρετικές ιδιότητες».
Ο Γκράχαμ Νιούτον, καθηγητής χημείας υλικών στο Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ, ανέφερε ότι τα αποτελέσματα της μπαταρίας χιτοζάνης-ψευδαργύρου είναι ελπιδοφόρα μέχρι στιγμής.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
