Βαθιά στην καναδική Αρκτική, επιστήμονες και επιχειρηματίες «γεννούν» θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν, χτυπούν τους ανέμους και τις χιονοθύελλες για να ανοίξουν τρύπες στον πάγο της θάλασσας για να αντλήσουν το θαλασσινό νερό από κάτω και να το παγώσουν στην επιφάνεια.
Το CNN παρουσιάζει το έργο της ομάδας, που έχει συστήσει start-up Real Ice στο Cambridge Bay, ένα μικροσκοπικό παραθαλάσσιο χωριό στο Nunavut.
Η start-up προσπαθήσει να αποδείξει ότι μπορεί να αναπτυχθεί και να αποκαταστήσει τον θαλάσσιο πάγο της Αρκτικής.
Ειδικότερα, το σχέδιό της είναι να πυκνώσει τον πάγο σε περισσότερα από 386.000 τετραγωνικά μίλια της Αρκτικής - δύο φορές μεγαλύτερη από την Καλιφόρνια - με στόχο να επιβραδύνει ή ακόμα και να αντιστρέψει την απώλεια πάγου το καλοκαίρι και, με αυτόν τον τρόπο, να εμποδίσει το λιώσιμο που προκαλεί η κλιματική κρίση.
Είναι ένα τολμηρό σχέδιο και μία από τις πολλές αμφιλεγόμενες προτάσεις γεωμηχανικής για τη διάσωση των ευάλωτων πολικών περιοχών του πλανήτη που ποικίλλουν από την εγκατάσταση μιας γιγάντιας υποβρύχιας «κουρτίνας» για την προστασία των παγοστρωμάτων, έως το ψέκασμα μικροσκοπικών γυάλινων σφαιριδίων για να αντανακλούν το φως του ήλιου.
Ορισμένοι επιστήμονες και ειδικοί της Αρκτικής επέκριναν τις μεθόδους του Real Ice ως αναπόδεικτες σε κλίμακα, οικολογικά επικίνδυνες και αποσπούν την προσοχή από την αντιμετώπιση της βασικής αιτίας της κλιματικής αλλαγής: τα ορυκτά καύσιμα.
Ωστόσο, η εταιρεία λέει ότι το έργο της είναι εμπνευσμένο από φυσικές διαδικασίες και προσφέρει μια τελευταία ευκαιρία για την προστασία ενός οικοσυστήματος που εξαφανίζεται καθώς ο κόσμος αποτυγχάνει να δράσει γρήγορα για την κλιματική αλλαγή .
Ο πάγος της Αρκτικής θάλασσας συρρικνώνεται καθώς οι άνθρωποι συνεχίζουν να θερμαίνουν τον κόσμο καίγοντας ορυκτά καύσιμα. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, η ποσότητα του παχύ, πολυετούς πάγου έχει συρρικνωθεί κατά 95% . Ο πάγος που μένει είναι νέος και λεπτός. Ορισμένοι επιστήμονες προβλέπουν ότι η Αρκτική θα μπορούσε να έχει ένα καλοκαίρι χωρίς πάγους ήδη από τη δεκαετία του 2030.
Η απώλεια του θαλάσσιου πάγου είναι παγκόσμιο πρόβλημα. Η φωτεινή λευκή του επιφάνεια αντανακλά την ενέργεια του ήλιου πίσω στο διάστημα, δροσίζοντας τον πλανήτη. Όταν λιώνει, ο πιο σκοτεινός ωκεανός που εκτίθεται από κάτω είναι σε θέση να απορροφήσει περισσότερες από τις ακτίνες του ήλιου. Είναι ένας βρόχος καταστροφής — η υπερθέρμανση του πλανήτη λιώνει τον πάγο και το λιώσιμο των πάγων επιβαρύνει την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Η τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει στην εκ νέου κατάψυξη της Αρκτικής
Το σχέδιο της Real Ice για την προστασία αυτού του παγωμένου ωκεάνιου τοπίου περιλαμβάνει την εισαγωγή ηλεκτρικών, υποβρύχιων αντλιών κάτω από τον θαλάσσιο πάγο για την άντληση θαλασσινού νερού στην επιφάνεια. Το νερό παγώνει καθώς λιμνάζει στον πάγο σαν μια τεράστια λακκούβα, δημιουργώντας ένα επιπλέον στρώμα πάγου.
Η διαδικασία αφαιρεί επίσης το χιόνι από την κορυφή του πάγου, αφαιρώντας το από ένα μονωτικό στρώμα και πυροδοτώντας επιπλέον ανάπτυξη στην κάτω πλευρά του θαλάσσιου πάγου, δήλωσε ο Andrea Ceccolini, συν-CEO της Real Ice.
Η startup διεξάγει δοκιμές πεδίου στην Αρκτική για σχεδόν δύο χρόνια. Τα πρώτα ήταν στην Αλάσκα πέρυσι, κυρίως για να ελέγξουν ότι ο εξοπλισμός λειτουργούσε και ότι μπορούσε να αντέξει στο άγριο κρύο.
Η ομάδα ξεκίνησε δοκιμές στο Cambridge Bay στον Καναδά τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους. Κάλυψαν περίπου 44.000 τετραγωνικά πόδια πάγου και πρόσθεσαν κατά μέσο όρο 20 ίντσες επιπλέον πάχους μεταξύ Ιανουαρίου και Μαΐου σε σύγκριση με την περιοχή ελέγχου, είπε ο Ceccolini.
Ένας νέος γύρος δοκιμών στο Cambridge Bay ξεκίνησε τον Νοέμβριο και μέχρι στιγμής έχουν καλύψει 430.000 τετραγωνικά πόδια. Τις πρώτες 10 ημέρες της δοκιμής, ο πάγος ήταν ήδη 4 ίντσες παχύτερος στα σημεία που δοκίμαζαν, είπε ο Ceccolini.
Θα επιστρέψουν το νέο έτος και ξανά τον Μάιο για να μετρήσουν πόσο πάγος έχει δημιουργηθεί. Με βάση τα προηγούμενα αποτελέσματα, αναμένουν από περίπου 16 έως 31 ίντσες αύξηση πάγου, είπε ο Ceccolini.
«Είναι νωρίς», είπε ο Shaun Fitzgerald, διευθυντής του Κέντρου για την Επισκευή του Κλίματος στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, το οποίο συνεργάζεται με τον Real Ice στις δοκιμές. Αλλά τα πρώτα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά, είπε στο CNN. «Είμαι αισιόδοξος, αλλά χρειαζόμαστε περισσότερα πειράματα και περισσότερα δεδομένα».
Το απόλυτο σχέδιο είναι να αυτοματοποιηθεί η διαδικασία χρησιμοποιώντας υποβρύχια drones, το καθένα μήκους περίπου 6,5 ποδιών και τροφοδοτούμενο από πράσινο υδρογόνο . Αυτά θα λιώσουν τρύπες στον πάγο από κάτω χρησιμοποιώντας θερμαινόμενα τρυπάνια.
Ο Ceccolini εκτιμά ότι περίπου 500.000 drones θα χρησιμοποιηθούν σε πλήρη κλίμακα και θα αναπτυχθούν προσεκτικά για να αποφευχθούν μονοπάτια μετανάστευσης ζώων ή ναυτιλιακές λωρίδες, είπε.
Εάν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, αναμένει ότι μπορούν να αυξηθούν εντός 8 -10 ετών.
Η Real Ice είναι κυρίως αυτοχρηματοδοτούμενη με κάποια χρήματα από επενδυτές. Τελικά, βλέπουν ένα παγκόσμιο ταμείο ή κυβερνήσεις να παρεμβαίνουν για να πληρώσουν. Οραματίζονται επίσης την πώληση «πιστώσεων ψύξης», όπου οι ρυπαίνοντες πληρώνουν για την επανακατάψυξη του πάγου προκειμένου να «αντισταθμίσουν» τη δική τους ρύπανση.
«Εξαιρετικά αμφισβητήσιμο»
Η επιστήμη είναι υγιής, είπε η Jennifer Francis, ανώτερη επιστήμονας στο Woodwell Climate Research Center, «ο πάγος θα γίνει μετρήσιμα παχύτερος και φωτεινότερος στις τοπικές περιοχές που περιβάλλουν τις αντλίες». Αλλά ένα μεγάλο ερώτημα, είπε στο CNN, είναι αν μπορεί να αναπτυχθεί αρκετός θαλάσσιος πάγος για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να κάνει τη διαφορά στην κλιματική κρίση. «Έχω σοβαρές αμφιβολίες», είπε.
Η επεκτασιμότητα της λύσης του Real Ice είναι «εξαιρετικά αμφισβητήσιμη», δήλωσε η Liz Bagshaw, αναπληρώτρια καθηγήτρια στην πολική περιβαλλοντική αλλαγή στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ. Προειδοποίησε επίσης για πιθανές ευρείας κλίμακας οικολογικές επιπτώσεις σε μια ευάλωτη περιοχή. «Τέτοιες παρεμβάσεις είναι ηθικά αμφίβολες στην καλύτερη περίπτωση, και στη χειρότερη, ηθικά ανεύθυνες», είπε στο CNN.
Δεκάδες επιστήμονες εξέφρασαν ανησυχίες σε μια πρόσφατη έκθεση σχετικά με έργα πολικής γεωμηχανικής, συμπεριλαμβανομένης της πάχυνσης του πάγου. Προειδοποίησαν για «την πιθανότητα σοβαρών απρόβλεπτων συνεπειών», συμπεριλαμβανομένου του περιβαλλοντικού αντίκτυπου ενός «άνευ προηγουμένου επιπέδου ανθρώπινης παρουσίας» στην Αρκτική.
Ο Ceccolnini δεν αρνείται ότι το έργο θα μπορούσε να προκαλέσει αλλαγές στο θαλάσσιο περιβάλλον – για παράδειγμα, εξετάζουν την ανάπτυξη φυκιών που μπορεί να επηρεαστεί από το πάχος του πάγου – αλλά πιστεύει ότι οι συνολικές επιπτώσεις θα είναι περιορισμένες.
Το μέλλον του έργου εξαρτάται από το αν μπορούν να αποδείξουν ότι η πάχυνση του πάγου είναι αποτελεσματική και ότι δεν δημιουργεί σημαντικές παρενέργειες, είπε.
«Ό,τι κάνουμε έχει αντίκτυπο», είπε ο Ceccolini. «Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει πολύ πιο δραματικός αντίκτυπος στο να αφήσουμε τα πράγματα να συνεχίσουν έτσι».
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
