Χρήστος Νικολόπουλος: «Σε δύο, τρεις γενιές, θα ρωτάς ποιός είναι ο Αργυρός και δεν θα ξέρουν»

Το λαϊκό τραγούδι, η τραπ και τα… «Ρεμάκια»

Μια αποκαλυπτική και ενδιαφέρουσα συνέντευξη έδωσε ο Χρήστος Νικολόπουλος στο ένθετο Enjoy της εφημερίδας Δημοκρατία.

Μιλώντας στη δημοσιογράφο Μαρία Ανδρέου ο πετυχημένος δημιουργός και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού είχε να πει πολλά για το λαϊκό τραγούδι και τους τραγουδιστές του σήμερα αλλά και τις προβλέψεις του για το μέλλον.

-Τα τελευταία χρόνια μπήκε στη ζωή σας και η τηλεόραση, αρχικά μέσω της «Αυλής των χρωμάτων» και έπειτα του «Νύχτα στάσου», δυο μουσικών εκπομπών. Πήρατε εύκολα την απόφαση να αναλάβετε ρόλο τηλεοπτικού οικοδεσπότη;

«Η αλήθεια είναι ότι προβληματίστηκα λίγο στην αρχή. Μετά όμως, αφού μου εξήγησαν πως θα είναι η εκπομπή, τι θα κάνουμε εκεί, ότι εμείς θα διαλέγουμε τα θέματα για τα τραγούδια, πήρα την απόφαση να πάω γιατί το είδος του τραγουδιού που παρουσιάζαμε ήταν αυτό που με εκπροσωπεί και είχα να πω ιστορίες. Γι’ αυτό το έκανα και πήγαμε καλά, δόξα τω Θεώ».

-Είναι κάτι που θέλετε να συνεχίσετε τις επόμενες σεζόν;

«Θα το δούμε αυτό, θα πρέπει να δω και τις βιολογικές μου δυνατότητες γιατί είμαι μεγάλος. Είναι πολύ κουραστική διαδικασία ένα γύρισμα λόγω του ότι παίρνει πολλές ώρες».

-Υπάρχουν μεγάλα ταλέντα στο μπουζούκι στην Ελλάδα;

«Βεβαίως υπάρχουν, μόνο που δεν μπορούν να αξιοποιήσουν το ταλέντο τους, γιατί δεν υπάρχει το μπουζούκι στα πιο πολλά σημερινά τραγούδια. Δεξιοτέχνες του μπουζουκιού όμως υπάρχουν πολλοί και καλοί. Μπορώ να πω καλύτεροι κι από μας που προλάβαμε και γράψαμε τη δική μας ιστορία.

Φοβεροί δεξιοτέχνες υπάρχουν σήμερα, μεταξύ αυτών ο Καραντίνης, ο Στεργίου, ο γιος του Καραντίνη, ο Ανδρέας, ο Θανάσης Βασίλας, ο Μιχάλης Παούρης, ο οποίος έχει ξεφύγει βέβαια από το λαϊκό και γράφει κλασικά έργα που παίρνουν και βραβεία».

-Γιατί δεν είναι πια το μπουζούκι σε πρώτο πλάνο; Έχουν αλλάξει οι προτιμήσεις του Έλληνα; Γλεντάει χωρίς μπουζούκι;

«Τα σημερινά παιδιά μεγαλώνουν με ποπ λαϊκό είδος τραγουδιού. Ο πρωτεργάτης αυτού του είδους είναι ο Αντώνης Ρέμος. Μετά υπάρχουν και τα «Ρεμάκια», όπως τα λέω εγώ, μικρότεροί του σε ηλικία που τον μιμούνται.

Είναι άλλο είδος αυτό από το αυθεντικό λαϊκό. Έχει πολλές φορές επιρροές από την Τουρκία, την Αραβία, έχει δημοτικά στοιχεία παραποιημένα μέσα. Και βέβαια υπάρχει παράλληλα και μια πληθώρα έντεχνων δημιουργών που είναι σπουδαίοι.

Πάντα τα είδη αυτά συμβάδιζαν. Και το έντεχνο και το ελαφρολαϊκό και το αυθεντικό λαϊκό. Για ένα διάστημα συμβάδισαν και τα τραγούδια του αγώνα μεγάλων δημιουργών, όπως του Θεοδωράκη».

-Υπάρχουν είδη που δεν αντέχετε ν’ ακούσετε; Πως σας φαίνεται, ας πούμε, η τραπ σκηνή που είναι τόσο δημοφιλής στη νεολαία;

«Έχουν μεγάλη δημοφιλία αυτά τα παιδιά, όντως, αλλά μην ξεχνάς πως πρόκειται για λαϊκά παιδιά. Είναι παιδιά από γειτονιές που κάνουν ένα συγκρότημα και αναδεικνύονται. Πιστεύω πως κάποιοι θα διακριθούν.

Η γνώμη μου είναι πως πρέπει ν’ αντιληφθούν ότι χρειάζεται να αλλάξουν λίγο τον στίχο τους, καθώς είναι επιθετικός, ενίοτε και υβριστικός.

Ορισμένοι μάλιστα το έχουν κιόλας. Εγώ έχω και φίλους, καλλιτέχνες του είδους, όπως τον Νικόλα Θανάσιμο, που είναι πολύ καλός. Αν εμπλουτίσουν λίγο τον στίχο τους, νομίζω ότι θα έχουν κάποια αντοχή. Διαφορετικά είναι ένας είδος που θεωρώ ότι θα περάσει».

-Πως βλέπετε τα καλλιτεχνικά «παντρέματα» διαφορετικών ειδών μουσικής;

«Οι σημερινοί τραγουδιστές κάνουν τα πάντα για να ξεχωρίσουν. Σε αυτό το πλαίσιο τα βλέπω σαν μια τέτοια προσπάθεια. Καθένας κάνει ό,τι μπορεί και ό,τι θεωρεί πως του ταιριάζει.
Από τότε που καθιερώθηκαν τα social media, οι περισσότεροι στηρίζονται σε αυτά. Να φανταστείτε πως υπάρχουν πολλοί από τους ανερχόμενους καλλιτέχνες που δεν πάνε καν στις τηλεοράσεις, στηρίζονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Νομίζω έτσι θα πάει για πολλά χρόνια και οι επόμενες γενιές θα αναγνωρίζουν μόνο καλλιτέχνες που θα προβάλλονται από τα social media. Σήμερα είναι τοπ ο Αργυρός, ο Οικονομόπουλος και ο Βέρτης, πολύ καλοί τραγουδιστές, ο Οικονομόπουλος μάλιστα έχει και λαϊκή χροιά.

Μην εκπλαγείτε όμως αν σε δυο, τρεις γενιές από τώρα οι νέοι πλέον δεν θα τους ξέρουν καν. Θα τους ρωτάς ποιος είναι ο Αργυρός και δεν θα ξέρουν.

Θα ξέρουν μια Μαριάννα που βγήκε από το Youtube, πήγε στην Eurovision, η οποία θα ασχολείται με ένα άλλος μουσικό είδος, όπως η κοπέλα που μας εκπροσώπησε φέτος, η Μαρίνα Σάττι.
Κάνουν κύκλους τα πράγματα, μόνο που ο κύκλος αυτός φοβάμαι πως δεν θα περιλαμβάνει το λαϊκό τραγούδι που εμείς υπηρετήσαμε
».

Πηγή: womenonly