Έχει φτάσει στο θέατρο Ζίνα από νωρίς το πρωί. Αυτό συμβαίνει δηλαδή, κάθε μέρα. Πηγαίνει στο θέατρο, δύο ώρες πριν ξεκινήσει η παράσταση, βάζει κλασική μουσική να παίζει στο καμαρίνι και χαλαρώνει. Ή όπως λένε οι ηθοποιοί, συγκεντρώνεται. «Όταν ήμουν μικρός, εκεί στα 13-14 μου και ο αδερφός μου – που δεν ζει πια – ταξίδευε στα καράβια και μου είχε φέρει σε δισκάκι την «Ενάτη» του Μπετόβεν. Είχα ενθουσιαστεί. Κάθε βράδυ, την έβαζα χαμηλά για να μην ξυπνήσω τους άλλους κι εστίαζα σε ένα μουσικό όργανο, στο όμποε. Και παρακολουθώντας το, ταξίδευα κι εγώ στη μουσική. Νομίζω ότι αυτό κάνω ακόμα» εξηγεί.
Έχουν αλλάξει πολλά από τότε στη ζωή του Βλαδίμηρου Κυριακίδη, κοντά 50 χρόνια μετά – αφού δεν διστάζει να ομολογεί την ηλικία του, μολονότι τίποτε άλλο δεν την μαρτυράει. Ούτε η όρεξη του για μάθηση και γνώση, ούτε η εξέλιξη του στην τέχνη του θεάτρου, ούτε ακόμα η χρήση του λεξιλογίου που κάνει καθώς αυτοχαρακτηρίζεται αναρχικός. Ξεκαθαρίζει στα γρήγορα το στομφώδες της δήλωσης, λέγοντας πως του αρέσει να προκαλεί μικρές, αθόρυβες επαναστάσεις μέσα του, προσωπικές ανατροπές για να δημιουργήσει – ακόμα και τώρα – έναν καλύτερο εαυτό που θα καθρεφτίζεται στους ανθρώπους γύρω του. Μπορεί να είναι επηρεασμένος από τον προφητικό λόγο του Άρθουρ Μίλλερ καθώς μόλις έκανε πρεμιέρα το διασημότερο έργο του «Ο θάνατος του εμποράκου» στη σκηνή του Ζίνα, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Νανούρη, με τον ίδιο στον εμβληματικό ρόλο του Γουίλι Λόμαν. Μπορεί και όχι.
Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης είχε πάντα ένα ξεχωριστό χώρο για να υπάρχει. Στην νεότητα του ήταν η βαθιά μοναξιά και η ποίηση, αργότερα ήταν το θέατρο και οι συγγραφείς που του χάρισσαν αυτοπεποίθηση, αυτογνωσία και εξωστρέφεια. Πάντα, όμως, τον κηδεμόνευε μια ασυνήθιστη ευγένεια, που σήμερα πια είναι αυτό που ο ίδιος ονομάζει «διαφορετικό τρόπο για να αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο».
Βρίσκεστε δέκα χρόνια στο Ζίνα, σε μια σταθερή στέγη. Αγαπάτε την σταθερότητα;
Η σταθερότητα είναι ένα από τα καλά… σύνδρομα που έχω. Μου αρέσει να είμαι σε ένα χώρο για καιρό γιατί μου δίνει τη δυνατότητα να οργανώσω το, όποιο, όραμα μπορεί να έχω. Κι επειδή συνηθίζω να κάνω μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς, ορίζοντες πενταετίας, είναι ωφέλιμο να υπάρχει μια στέγη. Και ευχαριστώ τον παραγωγό μου, γιατί νιώθω ησυχία και ασφάλεια καθώς πορευόμαστε μαζί.
Παρόλα αυτά, πότε επιδιώκετε την ανατροπή;
Ακόμα και στην καθημερινότητα μου. Δεν είμαι άνθρωπος που μπορώ να ζω στη συνήθεια των πραγμάτων. Το προσπαθώ και στην προσωπική μου ζωή. Θέλω να δημιουργώ εκπλήξεις για τους ανθρώπους γύρω μου, από την στιγμή που το ίδιο ζητώ κι από αυτούς. Διαφορετικά, θα μαραζώσω στην πλήξη. Αυτό μεταφέρεται και ως πρακτική στην τέχνη μου: Είτε κάνω κωμωδία, είτε δράμα προσπαθώ να φέρω τους θεατές μπροστά σε εκπλήξεις. Κι έτσι πιστεύω ότι εξασκείς και τα μέσα έκφρασης σου. Καταρχάς, προσπαθώ να προκαλώ εκπλήξεις στον ίδιο μου τον εαυτό δημιουργώντας μικρές επαναστάσεις. Αυτές μας θρέφουν και μας καλλιεργούν την ευαισθησία, την καλαισθησία, την αντίληψη. Και μιλώ για μικρές επαναστάσεις μέσα σας, γιατί είναι οι πρώτες που ξεχνάμε να θρέφουμε. Συμβαίνουν μέσα μας πολλά πράγματα τα οποία αγνοούμε αφού αυτό μας επιβάλλουν οι κοινωνικοί κανόνες. Ωστόσο, χρειαζόμαστε τροφή εσωτερική για να φέρουμε πιο άρτια αποτελέσματα. Όσο αγύμναστο αφήνουμε το μέσα μας, τόσο δεν θα ξέρουμε να διαχειριστούμε την ζωή μας έξω.
Δώστε μου ένα παράδειγμα «μικρής επανάστασης».
Είμαι εγωιστής. Και καθώς οι ηθοποιοί διαχειριζόμαστε δανεικά συναισθήματα μπορούμε να ταυτοποιήσουμε την ίδια συμπεριφορά και στον εαυτό μας. Ως εγωιστής, λοιπόν, κάποιους ενοχλώ. Άρα τι πρέπει να κάνω; Να δημιουργήσω ένα ολισθηρό έδαφος για τον εαυτό μου, να κάνω μια ανατροπή και να δω πως θα συμπεριφερόταν κανείς στην ίδια συνθήκη, χωρίς εγωισμό. Θέλει προσπάθεια, αλλά τα καταφέρνω. Άλλο παράδειγμα; Υπάρχουν άνθρωποι που φλερτάρουν διαρκώς. Προφανώς, αυτό θα ενοχλήσει τη σύντροφο μου· επομένως είναι κάτι που μπορώ να ελέγξω. Κι εκεί γυρίζω τούμπα τα πράγματα.
Δηλαδή;
Προσπαθώ ν’ ανακαλύψω δικά μου χαρακτηριστικά που αγνοώ, μου αρέσει να ερευνώ τον εαυτό μου, να βρίσκω νέους δρόμους αντίδρασης και όσες εκρήξεις συμβαίνουν μέσα μου να μην εκδηλώνονται με θυμό. Προτιμώ να έχω συντρόφους στις μικρές, ταπεινές αυτές επαναστάσεις που μου υπαγορεύει η ψυχή μου κι όχι να δημιουργώ εχθρούς.
Διαβάστε περισσότερα στο monopoli.gr
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.