Ο Νίκος Χατζόπουλος διανύει την τέταρτη δεκαετία στο θέατρο και πάντα καταφέρνει να κερδίζει το πιο θερμό χειροκρότημα του κοινού. Ο ηθοποιός, που φέτος ενέδωσε σε πρόταση για να πρωταγωνιστήσει σε τηλεοπτική σειρά και ειδικά στους «Πανθέους» του ΣΚΑΪ, μιλά στο skai.gr για αυτή την απόφαση του και περιγράφει τον χαρακτήρα του Ισίδωρου Πανθέου τον οποίο υποδύεται.
Ακόμα, αναφέρεται στην παράσταση «The Doctor» που θα ανέβει σύντομα...
Ερώτηση: Πρωταγωνιστείτε στη δραματική σειρά του ΣΚΑΪ «Οι Πανθέοι». Ποιοι λόγοι σας παρακίνησαν να ανταποκριθείτε θετικά στην πρόταση;
Απάντηση: Μετά από 2 χρόνια αλλεπάλληλων προτάσεων, στις οποίες δεν μπορούσα να ανταποκριθώ εξαιτίας εντατικής θεατρικής δραστηριότητας, φέτος αποφάσισα να δεχτώ, αφού η θεατρική δουλειά μου περιορίζεται στις απογευματινές και βραδινές ώρες. Αλλά σημαντικός παράγων ήταν ότι το σενάριο της σειράς βασίζεται σε βιβλίο, και η διάρκειά της πρόκειται να είναι συγκεκριμένη. Και αφού η πρόταση προήλθε από ανθρώπους σοβαρούς και ήδη δοκιμασμένους στον τηλεοπτικό στίβο, εύκολα είπα το ναι.
Ερώτηση: Πώς θα περιγράφατε τη συνεργασία σας με το σύνολο της παραγωγής;
Απάντηση: Μέχρι τώρα, η συνεργασία με το τεχνικό και καλλιτεχνικό δυναμικό της σειράς είναι πραγματικά άψογη. Μια καθημερινή σειρά είναι στην ουσία ένα αδυσώπητο κυνήγι του χρόνου, κι όμως σ’ αυτές τις τρομερά πιεστικές συνθήκες όλοι δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους. Αυτό διαπιστώνω παρακολουθώντας τα τελειωμένα επεισόδια. Πόσο καλύτερα θα ήταν τέτοιες σειρές να έχουν μπροστά τους έναν ορίζοντα ενός ή δύο χρόνων πριν ολοκληρωθούν, ώστε να είναι ακόμα αρτιότερες, τόσο σε επίπεδο παραγωγής όσο και σιγουριάς στις ερμηνείες! Αλλά δυστυχώς, ο μακροπρόθεσμος προγραμματισμός δεν είναι σπορ που ευδοκιμεί στη χώρα μας…
Ερώτηση: Τι άνθρωπος είναι ο Ισίδωρος Πανθέος που υποδύεστε;
Απάντηση: Ο Ισίδωρος Πανθέος είναι ο πρωτότοκος ανάμεσα στα έξι τέκνα της θρυλικής προσωπικότητας που ονομαζόταν Βλάσης Πανθέος. Είναι άνθρωπος χωρίς παρωπίδες, με κατανόηση για τα ανθρώπινα, στοχαστικός και μοναχικός, μετά το θάνατο της αγαπημένης του γυναίκας. Τον διακατέχει η αίσθηση του δικαίου, γι’ αυτό παλεύει μετά μανίας να ανακαλύψει την αλήθεια, και να φέρει στο φως όλα τα κρυφά μυστικά της οικογένειας που μπορεί να φταίνε για κάποια σημερινά τους δεινά. Σ’ αυτή την προσπάθειά του, προσκρούει συνεχώς στην αδελφή του Χρυσοστόμη, η οποία προτιμά τα μυστικά να μένουν θαμμένα, για να μην έχουν χειρότερες συνέπειες αν φανερωθούν.
Ερώτηση: Ο Ισίδωρος μαθαίνει για το μυστικό του νεκρού αδερφού της Μιρέλλας, περιπλέκοντας ακόμα περισσότερο το μυστήριο του νόθου. Θα βγάλει άκρη με την υπόθεση που τόσο τον ταλαιπωρεί;
Απάντηση: Ε, ναι, θα βγάλει άκρη, και σύντομα μάλιστα. Αν δεν έβγαζε, θα είχαμε έναν χαρακτήρα που άσκοπα και μάταια πασχίζει για κάτι. Αλλά δεν μπορώ, βέβαια, να σας αποκαλύψω ποια θα είναι η άκρη που θα βγει. Ένα από τα όπλα του σεναρίου είναι ότι τα μυστικά αποκαλύπτονται σιγά- σιγά και στην ώρα τους.
Ερώτηση: Τα οικογενειακά μυστικά των Πανθέων κινδυνεύουν να έρθουν στο φως. Ποιο από όλα τα μέλη θα επηρεάσει περισσότερο;
Απάντηση: Όλα τα μέλη κάπως ξεκινούν και κάπως αλλιώς καταλήγουν. Αλλά, σοβαρά τώρα, θέλετε να σας φανερώσω όλη την εξέλιξη της σειράς; Αφήστε τους τηλεθεατές να απολαύσουν αυτή τη σταδιακή αποκάλυψη. Μην τους χαλάσουμε την ευχαρίστηση…
Ερώτηση: Από τις 8 Δεκεμβρίου, θα πρωταγωνιστείτε στο καθηλωτικό έργο «The Doctor», στο Αμφι-Θέατρο. Μιλήστε μας για αυτή τη συνεργασία...
Απάντηση: Έχω και στο παρελθόν συνεργαστεί, και πολύ αρμονικά, με τη σκηνοθέτιδα Κατερίνα Ευαγγελάτου, καθώς και με αρκετούς από τους ηθοποιούς του θιάσου. Αλλά το μεγάλο δέλεαρ για μένα ήταν το έργο. Όταν η Κατερίνα μου το έδωσε να το διαβάσω στα αγγλικά, είχα επιτέλους μπροστά μου όλους τους σύγχρονους προβληματισμούς που ετοιμάζονται να διαμορφώσουν έναν καινούργιο κοινωνικό ιστό. Είναι το «The Doctor» του Ρόμπερτ Άικι (ο τίτλος έχει μείνει επίτηδες αμετάφραστος γιατί δεν πρέπει να προδίδεται το φύλο), διασκευή έργου που έγραψε ο Άρτουρ Σνίτσλερ το 1912.
Ερώτηση: Ποια είναι η ιστορία που παρουσιάζετε;
Απάντηση: Ξεκινά μ’ ένα δυσάρεστο συμβάν: μια 14χρονη κοπέλα κάνει μόνη της μια αποτυχημένη απόπειρα έκτρωσης, και καταλήγει ημιαναίσθητη σε μια κλινική όπου νομίζει ότι θα σωθεί ενώ οι γιατροί ξέρουν ότι πεθαίνει από σηψαιμία. Εμφανίζεται ένας ιερέας που επιμένει να δώσει στην κοπέλα την τελευταία μετάληψη, αλλά η θεράπων ιατρός τού απαγορεύει την είσοδο, ώστε να εξασφαλίσει στην ασθενή της έναν γαλήνιο θάνατο. Από κει και πέρα το θέμα παίρνει απρόσμενη δημοσιότητα, μπαίνουν στη μέση τα κοινωνικά δίκτυα, τα τηλεδικαστήρια, οι διάφορες κοινωνικές ομάδες, θρησκευτικές και φυλετικές, οι πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες, και ο καθένας ερμηνεύει το συμβάν κατά το συμφέρον του.
Ερώτηση: Σε τι βαθμό το έργο μιλάει στο σήμερα;
Απάντηση: Όλα τα ζητήματα που τίθενται είναι απόλυτα σημερινά: η σύγκρουση επιστήμης και θρησκείας, η τυφλή παντοδυναμία των κοινωνικών δικτύων, τα θέματα πολιτικής ορθότητας, η ατζέντα των διάφορων μειονοτικών ομάδων που, απαιτώντας τα δικαιώματά τους, πιέζουν για αλλαγές κοινωνικές και γλωσσικές, η «ακύρωση χαρακτήρων» ώστε να εξυπηρετηθούν σκοπιμότητες, οι πολιτικοί που παλεύουν μόνο για υποθέσεις που είναι στη μόδα και έχουν επίπτωση στο δημόσιο προφίλ τους.
Πάνω απ’ όλα, αμφισβητείται αυτό για το οποίο πάντα αγωνιζόταν η «γιατρός» του τίτλου: ότι στην αξιολόγηση ενός επιστήμονα, σημασία έχει μόνο η επιστημονική επάρκεια και το έργο του, ενώ προσωπικά δεδομένα όπως το φύλο, η πίστη, η προσωπική ζωή, τα πολιτικά πιστεύω, το παρελθόν, πρέπει να μένουν απέξω.
Ερώτηση: Όλα τα παραπάνω κάνουν το έργο να αποτελεί ένα παγκόσμιο θεατρικό φαινόμενο;
Απάντηση: Δεν ξέρω αν θα το αποκαλούσα «παγκόσμιο θεατρικό φαινόμενο», αλλά σημείωσε μεγάλη επιτυχία όπου παίχτηκε: στην Αγγλία, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, και την τελευταία χρονιά σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Έχει μεγάλη σημασία ότι το έργο δεν είναι καθόλου διδακτικό, αλλά θέτει όλα τα ζητήματα αφήνοντας τον θεατή να σκεφτεί ποια θέση θα πάρει, όπως πολύ καλά ξέρουν να το κάνουν οι Άγγλοι συγγραφείς.
Ερώτηση: Ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και δάσκαλος σε Δραματική Σχολή. Ποια ιδιότητα απολαμβάνετε περισσότερο και για ποιο λόγο;
Πάνω απ’ όλα είμαι ηθοποιός. Και κάτω απ’ αυτό το πρίσμα ασκώ και όλες τις άλλες ιδιότητές μου. Όσο για το αν απολαμβάνω κάτι ή όχι, αυτό πάντα εξαρτάται από τους ανθρώπους που έχω δίπλα μου ανά πάσα στιγμή. Στη δουλειά μας, απολαμβάνεις τις στιγμές που πετυχαίνεις κάτι μαζί με άλλους.
Απάντηση: Διανύετε την τέταρτη δεκαετία στο θέατρο και για χάρη του κάνατε θυσίες, όπως να εγκαταλείψετε την αρχιτεκτονική. Τελικά, άξιζε τον κόπο;
Πάντα η αλλαγή ρότας συνεπάγεται θυσίες. Κάτι αφήνεις πίσω σου για να κερδίσεις κάτι άλλο. Αυτό που επιζήτησα εγώ αλλάζοντας επάγγελμα είναι η χαρά της ομαδικής εργασίας, του να δουλεύεις με ανθρώπους και όχι με χαρτιά. Και την κέρδισα, οπότε άξιζε τον κόπο, αναμφίβολα. Ωστόσο, σίγουρα κουβαλάω αποσκευές από το αρχιτεκτονικό μου παρελθόν, σίγουρα έχουν διαμορφώσει την αισθητική μου και τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι τα πράγματα.
Ερώτηση: Πώς θα περιγράφατε το μεγάλο ταξίδι στον χώρο του θεάτρου;
Απάντηση: Φαντάζομαι ότι πολλοί θα απαντούν ότι είναι ένα ταξίδι προς την αυτογνωσία. Αλλά εγώ πιστεύω ότι ο εαυτός μας από μόνος του έχει ελάχιστη αξία. Υπάρχει για να αλληλεπιδρά με τους άλλους, και εκεί δικαιώνεται. Για μένα λοιπόν, το ταξίδι στο θέατρο είναι ένα ταξίδι στη μαγεία των ανθρώπινων ψυχών και στα θαύματα που μπορούν να καταφέρουν μαζί.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
