ΚΑΙΡΟΣ

Ο Κωνσταντίνος Ζαμάνης αποκαλύπτει στο skai.gr πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος των «Πανθέων»

Your browser doesn’t support HTML5 audio

Φέτος αναλαμβάνει μία μεγάλη πρόκληση: να «ντύσει», για πρώτη φορά, σειρά και ειδικά τη νέα, μεγάλη παραγωγή του ΣΚΑΪ «Οι Πανθέοι».

Ο Κωνσταντίνος Ζαμάνης από μικρός μαγευόταν από τους φανταστικούς κόσμους που έβλεπε στο θέατρο, στους πίνακες ζωγραφικής και στον κινηματογράφο, μέχρι που συνειδητοποίησε ότι θέλει να ασχοληθεί με την ενδυματολογία / σκηνογραφία.

Από τότε, και μέσα σ’ αυτά τα τριάντα χρόνια, έχει κάνει αξιοζήλευτες συνεργασίες, ενώ φέτος αναλαμβάνει μία μεγάλη πρόκληση: να «ντύσει», για πρώτη φορά, σειρά και ειδικά τη νέα, μεγάλη παραγωγή του ΣΚΑΪ «Οι Πανθέοι».

Ο Κωνσταντίνος Ζαμάνης αποκαλύπτει στο skai.gr τι τον έκανε να απαντήσει θετικά και εξηγεί τη μελέτη που χρειάστηκε για να πετύχει το καλύτερο αποτέλεσμα.

Ποιος είναι ο Κωνσταντίνος Ζαμάνης;

Γεννήθηκα στα Ιωάννινα το 1975 και μεγάλωσα στην Αθήνα όπου και ζω. Σπούδασα θέατρο, ρούχο και σκηνογραφία στην Αθήνα, και συνέχισα τις σπουδές μου στο Λονδίνο.  Δουλεύω ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος από το 2000.  Κύριο πεδίο ενασχόλησής μου μέχρι πρόσφατα ήταν το ζωντανό θέαμα (θέατρο, όπερα, χορός) και σποραδικά κάποιες ταινίες. 
Με την πρόσφατη «άνοιξη» της μυθοπλασίας στην τηλεόραση ένιωσα ότι ήρθε η ώρα να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου και σε αυτόν τον στίβο. Και χαίρομαι γι’ αυτό.

Τι σας παρακίνησε να ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο αντικείμενο (ενδυματολογία, σκηνογραφία);

Μεγάλωσα σε ένα σπίτι ανοιχτό στις τέχνες.  Από μικρός μαγευόμουν από τους φανταστικούς κόσμους που έβλεπα στο θέατρο, στους πίνακες ζωγραφικής, στον κινηματογράφο. Ήθελα να γίνω αρχιτέκτονας, μετά ζωγράφος, μετά σχεδιαστής ρούχων.  Στα 18 μου χρόνια, ένας στενός φίλος μου χάρισε το βιβλίο του Διονύση Φωτόπουλου «Σκηνικά - Κοστούμια». Αυτό ήταν. Είχα στα χέρια μου αυτό που συμπύκνωνε όλα όσα ήθελα να κάνω - και τριάντα χρόνια μετά δεν το μετανιώνω.

Αν δεν κάνω λάθος, είναι η πρώτη φορά που αναλαμβάνετε να «ντύσετε» μία τηλεοπτική σειρά. Τι είναι αυτό που σας έκανε να δεχτείτε την πρόσκληση-πρόκληση;

Είναι όντως η πρώτη φορά. Δύο είναι οι βασικές παράμετροι που καθορίζουν τις επιλογές μου: το έργο και οι άνθρωποι.  Εδώ υπήρξε η ευτυχής συγκυρία αυτά τα δύο να συνδυαστούν σε μια ιδανική προοπτική. Ήρθε πολύ πιο σύντομα απ’ όσο φανταζόμουν, είναι η αλήθεια. 
Από την μία οι συνεργάτες, συμπεριλαμβανόμενων προφανώς και των ηθοποιών μας, από την άλλη ένα εμβληματικό έργο τοποθετημένο σε μια ιστορική περίοδο που αγαπώ πολύ, με έκαναν να δεχτώ την πρόκληση αυτή σχεδόν αμέσως και με μεγάλη χαρά, αλλά και αγωνία.   

Έχετε συνεργαστεί ως ενδυματολόγος / σκηνογράφος με το Εθνικό Θέατρο, το Ελληνικό Φεστιβάλ, κ.ά. Υπάρχουν ομοιότητες / διαφορές στη διαδικασία με την τηλεόραση;

Υπάρχουν διαφορές, όσο και ομοιότητες. Στο θέατρο χρησιμοποιεί κανείς διαφορετικά εργαλεία που έχουν να κάνουν κυρίως με την αφαίρεση και την πύκνωση. Ο χρόνος κυλά διαφορετικά επάνω στη σκηνή, οι χώροι δεν έχουν συνήθως διακριτά όρια και οι χαρακτήρες όλο και πιο συχνά φορούν ένα κοστούμι στο οποίο προσπαθούμε να συμπυκνώσουμε όλα τα χαρακτηριστικά του.  Ο θεατής στο θέατρο αποδέχεται τη σύμβαση του πραγματικού και ζωντανού χρόνου δράσης και δεν έχει την απαίτηση της απόλυτα ρεαλιστικής αναπαράστασης και συνέπειας.  Αντίθετα, στην τηλεόραση χρειάζεται κανείς να δημιουργήσει πολλές και διαφορετικές εικόνες.  Θα μπορούσα να πω ότι αυτό που στο θέατρο προσπαθεί κανείς να πυκνώσει, στην τηλεόραση προσπαθεί να το αναπτύξει και να το διευρύνει. Η εικόνα εδώ έχει άλλη δύναμη, κάθε λεπτομέρεια μετράει, κάθε «εικόνα» του ήρωα αποτελεί τμήμα ενός μεγάλου πορτρέτου του.  Κοινός άξονας, βέβαια, είναι η δραματουργία, οι χαρακτήρες.  Δεν «ντύνει» κανείς τους ηθοποιούς, «ντύνει» τους χαρακτήρες.

Απαιτείται κάποια μελέτη για τα κοστούμια που θα φορέσει ο κάθε ήρωας / ηρωίδα στη νέα, δραματική σειρά εποχής του ΣΚΑΪ, «Οι Πανθέοι»;

Πολλή μελέτη. Σε σχέση με την εποχή, το μυθιστόρημα, το σενάριο, τους χαρακτήρες.  Ξεκινήσαμε από την εποχή, το όριο μετάβασης από τη δεκαετία του ’30 στο ’40.  Συνήθως τα βιβλία ιστορίας του ρούχου τυποποιούν κάθε δεκαετία σύμφωνα με τα βασικά της χαρακτηριστικά και ξεχνούν τις μεταβάσεις από την μία στην άλλη.  Επίσης, σημασία έχει το που εκτυλίσσεται η ιστορία.  Άλλο το Παρίσι, άλλο η Αθήνα.  Για να φτιάξουμε τον κόσμο των Πανθέων ψάξαμε φωτογραφικό υλικό και ντοκουμέντα της εποχής στην Ελλάδα, αρχεία, ντουλάπες και προσωπικές συλλογές.  Διατηρήσαμε, όμως, το δικαίωμα στη μυθοπλασία.  Αναπαριστούμε μια εποχή, δεν κάνουμε ντοκιμαντέρ.  Το κύριο μέλημά μας είναι να υπηρετηθεί η ιστορία και ν’ αναδειχθούν οι χαρακτήρες μέσα στο συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο.

Πόσο εύκολο είναι να βρεθούν τα κοστούμια της εποχής αλλά και η ποσότητα;

Σίγουρα χρειάζεται το ψάξιμό του... Στην ελληνική αγορά υπάρχουν θαυμάσια βεστιάρια που κρύβουν πραγματικούς θησαυρούς.  Για τη σειρά έχουμε κάνει έναν συνδυασμό κοστουμιών από βεστιάρια, ραμμένων, σύγχρονων ρούχων που ξαφνικά μεταμορφώνονται ιδωμένα με άλλη ματιά, μεταποιημένων ρούχων παλαιότερων δεκαετιών, που όλα μαζί ανασυνθέτουν μια εποχή σε μια προσέγγιση που προσπαθεί μεν να διατηρεί μια αίσθηση ιστορικότητας, αποσκοπεί όμως και στη δημιουργία όμορφων αλλά και δραματικά συνεπών εικόνων.
Εκεί που τα πράγματα γίνονται κάπως πιο δύσκολα είναι με τις στρατιωτικές στολές, όταν θέλει κανείς να είναι ακριβής. Ιδίως στο κομμάτι των αξεσουάρ.

Έχει χρειαστεί να σχεδιάσετε κοστούμια;

Βεβαίως.  Έχουν σχεδιαστεί κοστούμια για τους ήρωές μας, έχουν παραγγελθεί παπούτσια, καπέλα, αξεσουάρ και περιμένουν την σειρά τους να χρησιμοποιηθούν στα γυρίσματά μας. Εξάλλου, έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας...

Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που καλείστε να αντιμετωπίσετε;

Ο χρόνος.

Επικρατεί η άποψη ότι η ενδυματολογική επιμέλεια των αντρών είναι πιο εύκολη από των γυναικών. Ισχύει;
Το αντίθετο θα έλεγα! Ειδικά σε έργα που αναφέρονται σε παλαιότερες χρονικές περιόδους. Το βασικό ανδρικό «ρούχο» είναι το κουστούμι.  Στα ανδρικά κοστούμια χρειάζεται να δει κανείς λεπτομέρειες και στοιχεία που θα διαφοροποιούν την μια εικόνα από την άλλη, ώστε ο θεατής να μην έχει την αίσθηση ότι ο ήρωας φοράει συνέχεια το ίδιο ρούχο.  Έχουν σημασία τα υφάσματα, οι υφές και, φυσικά, το σωστό ράψιμο.  Ένα γυναικείο ρούχο το «κλέβεις» πολύ πιο εύκολα με μια ζώνη, ένα κόσμημα, ένα λουλούδι.

Πώς θα περιγράφατε τους «Πανθέους» με τρεις λέξεις της «ενδυματολογικής ορολογίας»;

Χειροποίητο, κεντημένο, μεταξωτό.

Πηγή: skai.gr
TAGS: SkaitvGR