Ήταν ο πρώτος μεγάλος σταρ του κινηματογράφου των υπερηρώων, σηματοδοτώντας την αυγή της σύγχρονης εποχής με την ερμηνεία του ως «Σούπερμαν» το 1978. Ωστόσο, ο «άνθρωπος από ατσάλι», ο Κρίστοφερ Ριβ, θα περνούσε αργότερα, τα τελευταία χρόνια της ζωής του σε αναπηρικό αμαξίδιο μετά από ένα τρομερό ατύχημα με άλογο το 1995.
Χθες, Πέμπτη 10 Οκτωβρίου, συμπληρώθηκαν 20 χρόνια από τον θάνατό του. Το «Super/Man: The Christopher Reeve Story», ένα βιογραφικό ντοκιμαντέρ παραγωγής των τριών παιδιών του, εμβαθύνει στο ταξίδι του Reeve ως ακτιβιστή για τα ΑμεΑ, ρίχνοντας φως στις βαθιές προκλήσεις και αντιφάσεις της καριέρας και της προσωπικής του ζωής.
Από την πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Sundance, το ντοκιμαντέρ έχει αφήσει το δικό του συναισθηματικό αποτύπωμα στους θεατές. Μετά τον θάνατο του Reeve ακολούθησαν κι άλλα θλιβερά γεγονότα: η σύζυγός του, Dana, απεβίωσε από καρκίνο του πνεύμονα μόλις 18 μήνες αργότερα, και ο καλύτερός του φίλος, Robin Williams, έβαλε τέλος στη ζωή του με τραγικό τρόπο, μια δεκαετία αργότερα.
Η πιο ειρωνική πτυχή του ατυχήματος που άφησε τον Reeve παραπληγικό στις 27 Μαΐου 1995 είναι ότι ήταν αλλεργικός στα άλογα. Αρχικά, άρχισε να ασχολείται με την ιππασία για τον ρόλο του στην ταινία «Άννα Καρένινα» (1985), αναπτύσσοντας γρήγορα ένα πάθος γι' αυτήν. Από τότε, έπαιρνε φάρμακα για να αντιμετωπίσει την αλλεργία του, επιτρέποντάς του να προσθέσει την ιππασία στον κατάλογο των σπορ του, που ήδη περιλάμβανε το σκι, το τένις και την ιστιοπλοΐα.
Η ιστορία του ηθοποιού, όπως παρουσιάζεται στο ντοκιμαντέρ, αποπνέει μια βαθιά θλίψη. Παιδί διαζευγμένων γονέων -οι οποίοι ξαναπαντρεύτηκαν και οι δύο και απέκτησαν άλλα παιδιά- πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής του πασχίζοντας για την αποδοχή του πατέρα του, του F. D. Reeve, ποιητή, ακαδημαϊκού και μεταφραστή της ρωσικής λογοτεχνίας, ο οποίος υπερασπιζόταν την κουλτούρα της ελίτ. Η ανελέητη επιδίωξη του Κρίστοφερ για την υπερηφάνεια του πατέρα του βρήκε την πιο κοντινή στιγμή επιτυχίας της όταν ανακοίνωσε ότι θα πρωταγωνιστούσε στον «Σούπερμαν». Ο πατέρας του, νομίζοντας λανθασμένα ότι επρόκειτο για το «Man and Superman» του George Bernard Shaw, άνοιξε ένα μπουκάλι σαμπάνια. Τώρα, το 2024, λίγοι θυμούνται τον Ριβ τον πρεσβύτερο, αλλά ο γιος του παραμένει ένα διαρκές είδωλο της ποπ κουλτούρας.
Ωστόσο, μετά τις σπουδές του στο Princeton και το Cornell, ο Κρίστοφερ Ριβ δεν φαινόταν προορισμένος για τον κόσμο των blockbuster sagas. Φοίτησε στη διάσημη σχολή Juilliard, όπου μοιράστηκε το ίδιο δωμάτιο με τον μελλοντικό καλύτερο φίλο του, τον Robin Williams, και έκανε το ντεμπούτο του στη σκηνή δίπλα στην Katharine Hepburn. Εκείνη την εποχή, έπαιζε την παράσταση «My Life off-Broadway» με τον Jeff Daniels και τον William Hurt, όταν ο ατζέντης του τηλεφώνησε για μια οντισιόν στο Λονδίνο. Τότε ήταν που ο Reeve θυμήθηκε μια συμβουλή του θρυλικού John Houseman στο Juilliard: «Είναι πολύ σημαντικό να γίνεις ένας σοβαρός κλασικός ηθοποιός. Εκτός βέβαια αν σου προσφέρουν ένα σωρό λεφτά για να κάνεις κάτι άλλο». Ο Houseman, ίσως σκεπτόμενος τους δικούς του αγώνες στον κινηματογράφο δίπλα στον φίλο του Orson Welles, δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι αυτή η συμβουλή θα άνοιγε τον δρόμο για τον θρύλο «Reeve-Superman».
Ο Reeve πέταξε στο Λονδίνο για την οντισιόν και επέστρεψε την επόμενη μέρα. Ο σκηνοθέτης Richard Donner θυμήθηκε αργότερα ότι εντυπωσιάστηκε από την παρουσία του και την αίσθηση ότι μπορούσε, πραγματικά, να πετάξει. Ούτε το Χόλιγουντ, ούτε ο Richard Donner, ούτε ο ίδιος ο Ριβ δεν μπορούσαν να προβλέψουν τι θα σήμαινε ο «Σούπερμαν» για την ποπ κουλτούρα.
Βρισκόμαστε κάπου στο 1995 και μέχρι τότε ο Ριβ είχε χωρίσει από την πρώτη του σύντροφο, αφήνοντας πίσω του δύο παιδιά στο Λονδίνο. Το 1987 γνώρισε την ηθοποιό Dana Morosini, την οποία παντρεύτηκε πέντε χρόνια αργότερα και απέκτησαν ένα τρίτο παιδί. Αυτό το παιδί δεν έχει καμία ανάμνηση ότι ο πατέρας του περπάτησε. Στο ντοκιμαντέρ, τα παιδιά του ηθοποιού μιλούν για δύο μεγάλες «σκιές» που έπεφταν πάνω από τον πατέρα τους: τον φόβο του για τη δέσμευση (δεν παντρεύτηκε ποτέ την πρώτη του σύντροφο και περίμενε πέντε χρόνια για να παντρευτεί τη Morosini) και, παρά την άρνηση της συναισθηματικής απόστασης του πατέρα του, ο Ριβ επέδειξε παρόμοια συμπεριφορά προς τη δική του οικογένεια. Παθιασμένος με τον αθλητισμό και άκρως ανταγωνιστικός, μιλούσε ήρεμα μαζί τους σε βαθύτερο επίπεδο μόνο όταν έγινε τετραπληγικός και κατάκοιτος.
Όταν ο Reeve ξύπνησε μετά το ατύχημα με το άλογο, ένιωσε ότι δεν είχε καταστρέψει μόνο τη δική του ζωή, αλλά και όλων γύρω του. Στο ντοκιμαντέρ, ο ίδιος ο Reeve αφηγείται μέρη της ιστορίας του, καθώς οι δημιουργοί χρησιμοποίησαν υλικό από το προσωπικό του αρχείο για να αποτυπώσουν τη φωνή του. Εξηγεί πώς σώθηκε σε μια κρίσιμη στιγμή όταν άκουσε την Ντέινα να λέει: «Είσαι ακόμα εσύ και σε αγαπώ». Η ίδια του η μητέρα ζήτησε να του αφαιρεθεί η μηχανική υποστήριξη, αλλά μετά από μέρες που «ακροβατούσε» μεταξύ ζωής και θανάτου, επέζησε. Ο πρώτος άνθρωπος που τον έκανε να γελάσει κατά τη διάρκεια εκείνης της σκοτεινής περιόδου ήταν ο Robin William.
«Δεν είμαι ήρωας, ποτέ δεν ήμουν και ποτέ δεν θα γίνω», δήλωσε ο Κρίστοφερ Ριβ. Ωστόσο, λίγους μήνες αργότερα, εμφανίστηκε στα Όσκαρ του 1996 σε αναπηρικό αμαξίδιο και έγινε σύμβολο της επιμονής. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, η Dana Reeve αφοσιώθηκε στη συναισθηματική του υποστήριξη, ενώ παράλληλα συντόνιζε την ιατρική του περίθαλψη. Εν τω μεταξύ, ο Κρίστοφερ επικεντρώθηκε σε μια διπλή αποστολή: την καταπολέμηση της συγκατάβασης που συχνά αντιμετώπιζε λόγω της κατάστασής του και την ευαισθητοποίηση χιλιάδων ανθρώπων που αντιμετώπιζαν τα ίδια προβλήματα, αλλά δεν είχαν τους οικονομικούς πόρους του. Αναζητούσε, επίσης, χρηματοδότηση για το ίδρυμά του, το οποίο είχε ως στόχο την προώθηση ερευνών και θεραπειών αιχμής, ιδίως εκείνων που αφορούσαν βλαστοκύτταρα.
Για μια δεκαετία, ο Κρίστοφερ Ριβ συνέχισε να εργάζεται στον κινηματογράφο, μεταξύ άλλων, πρωταγωνιστώντας σε ένα ριμέικ του κλασικού χολιγουντιανού «Rear Window», και σκηνοθέτησε δύο ακόμη ταινίες. Σε κάθε επέτειο του ατυχήματός του, ο Ρόμπιν Γουίλιαμς διοργάνωνε ένα πάρτι -με διαφορετικό σεφ- για να γιορτάσει τη ζωή του Ριβ. Όμως, τη νύχτα της 9ης Οκτωβρίου 2004, ο Reeve υπέστη πολλαπλή οργανική ανεπάρκεια, έπεσε σε κώμα και απεβίωσε την επόμενη μέρα.
Πηγή: skai.grΔιαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.