Το 2021 ήταν μια καταστροφή. Το να θυμόμαστε την αχλή των περσινών μουσικών προσπαθειών μάς βοηθά να εκτιμήσουμε πόσο καλό ήταν το 2022.
Το 2022 είναι μια εντελώς διαφορετική υπόθεση. Κατ' αρχάς, η Beyonce κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ που είναι, ίσως, το καλύτερό της μέχρι στιγμής.
Το «Renaissance» είναι μια άσκηση δύναμης για όλους και ειδικά για τη τραγουδίστρια. Ήταν ένα άλμπουμ, που αναδύθηκε μέσα από την πανδημία και είδε το φως της δημοσιότητας μόλις τώρα, γιατί όταν πρόκειται για κάποια με την επιρροή της, όλα χρειάζονται χρόνο.
Σχεδόν εξίσου καλή ήταν και η νέα πρόταση του Βέλγου καλλιτέχνη Stromae, το άλμπουμ του οποίου «Multitude» μας χάρισε και πάλι ένα «κοκτέιλ» από αφρικανικούς ήχους, χιπ χοπ και γαλλόφωνη παράδοση, συνδυάζοντας ποίηση και ρεαλισμό. Επέστρεψε, επίσης, μετά από μια περίοδο… ξηρασίας η Αγγλίδα ποιήτρια και ράπερ, Kae Tempest, της οποίας ο λιτός ψηφιακός ήχος και οι στίχοι είναι ένας απόλυτος θρίαμβος.
Ένας ακόμη λόγος για να γιορτάσουμε ήταν η επιστροφή των Spoon. Μια επιστροφή, που ήταν κάπως πιο απροσδόκητη. Η μπάντα από το Όστιν παρέδωσε ένα εξαιρετικό άλμπουμ, το οποίο χαιρετίστηκε ως κλασικό, υπενθυμίζοντάς μας ότι, σε αυτό το σημείο του 21ου αιώνα, τα συγκροτήματα που ήταν σπουδαία όταν ξεκίνησαν, αγγίζουν πλέον τα όρια του θρύλου.
Είναι κάτι παραπάνω από πιθανό ότι, σε 20 χρόνια από τώρα, θα σκεφτόμαστε τους Big Thief με τον ίδιο τρόπο που σκεφτόμαστε τώρα τους Spoon ή τους Wilco, και θα το κάνουμε χάρη στο γεγονός ότι φέτος κυκλοφόρησαν ένα απολύτως αστρικό διπλό άλμπουμ.
Οι Big Thief δεν θα γίνουν ποτέ άλλο ένα «Wet Leg», αλλά το τελευταίο τους άλμπουμ ήταν μια ανάσα φρέσκου αέρα στον κόσμο του indie rock που, παρά το γεγονός ότι συνεχίζει να παράγει σπουδαία συγκροτήματα, γνωρίζει ότι είναι σχεδόν αδύνατο να ανακτήσει την ακμή του που τελείωσε όταν κυκλοφόρησε το «Kid A των Radiohead».
Βασικά, μια χρονιά στην οποία οι Bad Bunny και η Beyonce έθεσαν τον πήχη και οι underground ήχοι κυμαίνονται από τους Soul Glo μέχρι το art rock των Yard Act δεν μπορεί να είναι κακή…
Αυτοί είναι οι καλλιτέχνες και οι δίσκοι που ξεχώρισαν
Sudan Archives - Natural Brown Prom Queen
Στο δεύτερο ολοκληρωμένο άλμπουμ της, η βιολονίστρια Britney Denise Parks εγκαταλείπει κάθε αυτοσυγκράτηση και ρίχνεται σε ένα μείγμα που περιλαμβάνει τα πάντα, από χιπ χοπ μέχρι αφρικανικούς ρυθμούς, R&B και ραδιοφωνική ποπ της δεκαετίας του '90. Μετά από ένα κάπως ανέμπνευστο ντεμπούτο, από το οποίο έλειπαν τα πραγματικά τραγούδια και επικεντρώθηκε πολύ στις εικόνες, με το βιολί ως στήριγμα, η Parks παραδίδει ένα φανταστικό άλμπουμ, που της επιτρέπει να καλύψει το κενό που άφησε η Janelle Monáe, η οποία πλέον φαίνεται να ενδιαφέρεται περισσότερο να ακολουθήσει κινηματογραφική καριέρα...
Beyonce - Renaissance
Το εξώφυλλο είναι ένας φόρος τιμής στο Studio 54. Tο «Renaissance» είναι η πιο δυνατή δουλειά που έχει ηχογραφήσει η Beyonce μέχρι σήμερα.
Stromae - Multitude
Μετά από πέντε χρόνια, ο Βέλγος ράπερ και τραγουδοποιός Paul van Haver, πιο γνωστός ως Stromae, ανακοίνωσε την επιστροφή του στις αρχές του 2022. Η ιστορία του περιλαμβάνει την κατάκτηση του νούμερο ένα σε 19 χώρες, τη συνεργασία του με ονόματα όπως η Lorde και η Dua Lipa, αλλά και μερικές αναποδιές στις περιοδείες του στην Αφρική. Ένα διάλειμμα ήταν απαραίτητο. Όταν ρωτήθηκε για τα προβλήματα ψυχικής υγείας του κατά τη διάρκεια συνέντευξης στη γαλλική τηλεόραση, απάντησε τραγουδώντας το «L'enfer», το πρώτο single από το «Multitude». Το κλιπ έγινε viral. Ο Paul van Haver δεν επέστρεφε ήσυχα. Το «Multitude» είναι ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ στο οποίο πρωταγωνιστούν η EDM, η Europop, η reggaeton και το γαλλικό chanson. Έχει μια αίσθηση τσίρκου, μια αίσθηση των πάντων, από έναν θηριοδαμαστή μέχρι έναν μεθυσμένο σχοινοβάτη. Υπάρχει ρυθμός βαλς και μια επιθετική hip hop βάση. Λίγοι καλλιτέχνες διαχειρίζονται την επιδεξιότητα τόσο καλά όσο αυτός.
Wet Leg - Wet Leg
Το άλμπουμ είναι διασκεδαστικό, επιθετικό, γλυκό και ακραίο. Ένα ντεμπούτο άλμπουμ, που λειτουργεί ως υπενθύμιση ότι η επανάσταση δεν είναι μόνο για να χορεύεις, αλλά και για να προκαλείς μια ατμόσφαιρα από ανθρώπους με μπλουζάκια των «The Slits», που δεν έχουν κάνει ντους εδώ και μια εβδομάδα...
Big Thief - Dragon New Warm Mountain I Believe in You
Είναι ένα διπλό άλμπουμ, το οποίο βγήκε τελικά από μια θυελλώδη δημιουργική διαδικασία που παραλίγο να διαλύσει το συγκρότημα και να σκοτώσει την τραγουδίστριά του, Adrianne Lenker. Δεδομένων αυτών των συνθηκών, θα περίμενε κανείς κάτι πολύ μεγάλο και εφησυχαστικό, υπερβολικά εσωστρεφές, που κανείς δεν τόλμησε να κόψει για να αποφύγει επιπλέον πόνο. Αλλά το «Dragon New Warm Mountain I Believe in You» είναι ένας απολαυστικός κατάλογος folk και americana, ένα είδος Blonde on Blonde για τους millennials, στο οποίο κανένα τραγούδι δεν είναι πολύ μεγάλο και το οποίο έχει ακόμη και αίσθηση του χιούμορ.
Black Country New Road - Ants From Up There
Λίγες μέρες πριν κυκλοφορήσει το δεύτερο άλμπουμ τους, «Ants From Up There», το αγγλικό συγκρότημα ανακοίνωσε ότι ο Isaac Wood, αποχωρεί. Ωστόσο, πρόκειται για ένα υπέροχο άλμπουμ. Αν προηγουμένως παρήγαγαν έναν άγριο, ασύνδετο post punk ήχο για ανθρώπους, που χλευάζουν τις πεζές δραστηριότητες όπως το διάβασμα για ένα διαγώνισμα, σε αυτό το άλμπουμ μεταμορφώθηκαν σε ένα μείγμα John Cale, Divine Comedy και Scott Walker, για μια γενιά που πίστευε ότι δεν της άρεσε το μουσικό γούστο των γονιών της. Τώρα αυτή η γενιά είναι έτοιμη να ακούσει: Οι Black Country New Road απλά έπρεπε να τους το εξηγήσουν.
Fontaines DC - Skinty Fia
Αυτή η ιρλανδική μπάντα έκανε το ντεμπούτο της πριν από τρία χρόνια με ένα υπέροχο άλμπουμ ακραίου πανκ, που τους μετέτρεψε σε ένα μεσαίου μεγέθους φαινόμενο στον κιθαριστικό indie μουσικό κόσμο. Σε αυτό, το τρίτο τους άλμπουμ, επιδίδονται σε μια προσωπική αναθεώρηση των πιο σκοτεινών indie playlists της δεκαετίας του '90, με κύριο σημείο αναφοράς ένα από τα μελαγχολικά συγκροτήματα εκείνης της εποχής, τους Whipping Boy. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό.
Kae Tempest - The Line Is a Curve
Μετά το «The Book of Traps and Lessons», η ποιήτρια και ράπερ, Kae Tempest, θα μπορούσε να συνεχίσει να συνδυάζει τη μουσική της και τη λογοτεχνική της δεινότητα με τον ίδιο τρόπο που το έκανε και σε εκείνο το άλμπουμ παραγωγής Rick-Rubin. Το «The Line Is a Curve» είναι μια εντελώς διαφορετική υπόθεση. Η Kae αναμειγνύει την ατάκα της απαγγελίας με το κλασικό χιπ-χοπ και οι ρυθμοί κυμαίνονται από το βρετανικό γκαράζ μέχρι το electro, δημιουργώντας ήχους που είναι πάντα ενδιαφέροντες και μερικές φορές ακόμη και χορευτικοί και σιγοτραγουδιστοί. Και οι λέξεις; Λοιπόν, κανείς δεν συνδυάζει τις λέξεις όπως η Kae.
Bad Bunny - Un verano sin ti
Το άλμπουμ είναι ηχογραφημένο στο Πουέρτο Ρίκο. Χωρίζεται σε δύο μέρη: το ένα πλησιάζει περισσότερο στην electro-pop, τη reggaeton και σχεδόν όλα όσα προέρχονται από την Καραϊβική, ενώ το άλλο μια συνολικά πιο εσωστρεφής και πολιτική υπόθεση.
Spoon - Lucifer on the Sofa
Μεταξύ 2002 και 2007, αυτό το συγκρότημα από το Austin ήταν απολύτως ασταμάτητο. Με έναν ήχο στα μισά του δρόμου ανάμεσα στους Gang Of Four, τον David Bowie και τον Elvis Costello, καθιερώθηκαν ως ένα ασφαλές καταφύγιο κατά τη διάρκεια του δεύτερου κύματος του αμερικανικού indie, αποφεύγοντας παράλληλα μια αναβιωτική ατμόσφαιρα. Στη συνέχεια διαλύθηκαν, πρώτα επειδή ήθελαν να γίνουν vintage και μετά, επειδή ήθελαν να εκσυγχρονιστούν. Το «Lucifer on the Sofa», το πρώτο τους άλμπουμ μετά από πέντε χρόνια, είναι, παραδόξως, μια από τις καλύτερες δουλειές τους.
Harry Styles - Harry’s House
Ο Harry Styles κατάφερε να σημειώσει διπλές πρωτιές σε πολλές χώρες, με το άλμπουμ «Harry’s House» και το single «As It Was» να βρίσκονται ταυτόχρονα στο No. 1 σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, ο Καναδάς, η Γερμανία, η Αυστραλία, η Ολλανδία, η Ιταλία, η Ιρλανδία, η Νέα Ζηλανδία, η Ελβετία και το Βέλγιο.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
