ΚΑΙΡΟΣ

The Artist on the Composer: Ένας κήπος πάνω από τη Λυρική Σκηνή

Your browser doesn’t support HTML5 audio

Ένας πρωτοποριακός συνθέτης του 20ού αιώνα, ο Τζωρτζ Κραμπ, και η νέα εικαστικός Ιωάννα Πανταζοπούλου «συνομίλησαν», ο καθένας με τη δική του γλώσσα, πάνω στη σκηνή της Αίθουσας Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής  

Μετά τον Νίκο Ναυρίδη και τον Γιώργο Λάνθιμο, ήταν σειρά μιας νεότερης εικαστικού, της Ιωάννας Πανταζοπούλου, να βρεθεί στην αίθουσα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και να συνδιαλεχθεί με το έργο ενός πρωτοποριακού συνθέτη, του Τζωρτζ Κραμπ, στο πλαίσιο του κοινού προγράμματος της ΕΛΣ και του ΝΕΟΝ «The Artist on the Composer».

Στην τρίτη ανάθεση αυτού του πρωτότυπου προγράμματος, που επιμελήθηκαν ο καλλιτεχνικός διευθυντής της ΕΛΣ Γιώργος Κουμεντάκης και η διευθύντρια του ΝΕΟΝ Ελίνα Κουντούρη, η εικαστικός δημιούργησε μια εγκατάσταση από 135 γλυπτά, η οποία, τοποθετημένη στην οροφή της σκηνής, βυθιζόταν τμηματικά πάνω από τα κεφάλια των μουσικών που εκτελούσαν το έργο του Τζωρτζ Κραμπ «Μακρόκοσμος ΙΙΙ: Μουσική για ένα καλοκαιρινό σούρουπο» (1974), δημιουργώντας κάποτε μια μαγευτική ατμόσφαιρα.

Κοσμικό δράμα για δύο πιάνα και κρουστά

Δύο ενισχυμένα πιάνα (Νίκος Κυριόσογλου, Στέφανος Θωμόπουλος) και μια ποικιλία από εξωτικά κρουστά (που έπαιζαν η Καζούγιο Τσουνεχίρο και ο Κώστας Αργυρόπουλος) ερμήνευσαν τα πέντε μέρη της εξαιρετικής πρωτοποριακής μουσικής του Κραμπ –μια αποκάλυψη για όσους και όσες δεν γνώριζαν το έργο του–που αποτελεί ένα είδος αναφοράς στον Μπέλα Μπάρτοκ και τον δικό του «Μικρόκοσμο», αλλά και στον ανάλογο συνδυασμό μουσικών οργάνων από τον ούγγρο συνθέτη στη Σονάτα του 1937.

«Κοσμικό δράμα» χαρακτηρίζει ο ίδιος ο συνθέτης το έργο του, τα βασικά και εκτενέστερα μέρη του οποίου έχουν ως πηγή έμπνευσής τους συγκεκριμένες ποιητικές αναφορές (Σαλβατόρε Κουαζίμοντο, Μπλαιζ Πασκάλ, Ράινερ Μαρία Ρίλκε).

 Ανάμεσα στα τρία αυτά μέρη, στα οποία χρησιμοποιείται το σύνολο των οργάνων («Νυχτερινοί ήχοι: Η αφύπνιση», «Η έλευση», «Μουσική για την έναστρη νύχτα»), ο συνθέτης παρεμβάλλει δύο ονειρικά ιντερμέτζο, την «Φαντασία του οδοιπόρου», στην οποία χρησιμοποιούνται μονάχα τα δύο πιάνα, και τον αταβιστικό «Μύθο», που ερμηνεύει η πλούσια γκάμα των κρουστών.

Διαβάστε περισσότερα στο monopoli.gr