Στις 10 Σεπτεμβρίου του 1898, σημάδεψε την Ευρώπη η θλιβερή είδηση του θανάτου της Αυτοκράτειρας Ελισσάβετ της Αυστρίας, γνωστής και ως Σίσσυ για τους οικείους της. Αυτό ήταν το τέλος μιας ζωής γεμάτης ταραχές, δυστυχία και πολλές φορές παρεξηγήσεις.
Είχε επίσης σημαντικό ρόλο στον διαμορφωμένο μύθο γύρω από το πρόσωπό της, έναν μύθο που υποστήριζε και εκείνη με τον διαφορετικό της τρόπο ζωής.
Η Ελισάβετ γεννήθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 1837 στο Μόναχο της Βαυαρίας, με το όνομα Elisabeth Amalie Eugenie von Wittelsbach.
Ήταν η δεύτερη κόρη του Μαξιμιλιανού Ιωσήφ και της Λουδοβίκα, δούκα και πριγκίπισσας της Βαυαρίας αντίστοιχα.
Μεγάλωσε μαζί με τη μεγαλύτερη αδελφή της, τη Νένε, στο κάστρο Possenhofen κοντά στο Μόναχο.
Η ίδια γράφει, «Ξύπνησα σε ένα μπουντρούμι, με αλυσίδες στα χέρια. Η λαχτάρα μου όσο πάει και μεγαλώνει. Ελευθερία, έφυγες μακριά μου».
Στα 15 της χρόνια, το καλοκαίρι του 1853, η Σίσσυ επισκέπτεται το θέρετρο Bad Ischl στην Άνω Αυστρία με τη μητέρα και την αδελφή της Νένε.
Σκοπός του ταξιδιού είναι η συνάντηση με τον 23χρονο αυτοκράτορα της Αυστρίας, Φραγκίσκο Ιωσήφ, που είχε προοριστεί να παντρευτεί τη Νένε. Ωστόσο, ο νεαρός αυτοκράτορας ερωτεύτηκε τη Σίσσυ, και ο έρωτάς τους ανακοινώθηκε επίσημα στις 19 Αυγούστου. Οι εξελίξεις αυτές έδωσαν στη Σίσσυ τον τίτλο της μελλούσας αυτοκράτειρας, κερδίζοντας το ενδιαφέρον των ευρωπαϊκών βασιλικών οίκων και του ευρύτερου κοινού. Ο γάμος τους πραγματοποιήθηκε στη Βιέννη τον επόμενο χρόνο, στις 24 Απριλίου.
Η Σίσσυ είναι ερωτευμένη, αλλά βιώνει μια συνεχή αντίφαση μεταξύ των αισθημάτων της και των αυστηρών πρωτοκόλλων και της πειθαρχίας της αυλής των Αψβούργων. Νοσταλγεί την ανέμελη ζωή στην εξοχή της Βαυαρίας, όπου ήταν ευτυχισμένη. Καθώς περνά ο χρόνος, αυξάνεται η ανησυχία της για τις αυστηρές κοινωνικές πρακτικές και τα περιοριστικά πρωτόκολλα της βιεννέζικης αυλής. Αισθάνεται ότι έχει χάσει την προσωπική της ελευθερία και έχει γίνει μέρος ενός παγκόσμιου θεάτρου. Αποφεύγει τις πομπώδεις τελετές και αντιπαθεί την αυστηρή, ιεραρχική δομή και τις διακοπές της αυλής της Βιέννης. Στις επίσημες εκδηλώσεις, αισθάνεται σαν να είναι ένα απλό αντικείμενο επίδειξης.
Φωτογραφία της αυτοκράτειρας Ελισάβετ με τη μεγαλύτερη αδερφή της, την πριγκίπισσα Helene "Nene" και τον μικρότερο αδερφό της, δούκα Karl Theodor "Gackel" στο Bad Kissingen το 1862.
Μετά τον γάμο της Σίσσυ με τον Φραγκίσκο Ιωσήφ, γεννούν τέσσερα παιδιά: τις πριγκίπισσες Σοφία και Γκιζέλα, καθώς και τον πρίγκιπα Ροδόλφο, ο διάδοχος του θρόνου, και αργότερα την πριγκίπισσα Μαρία Βαλέρια.
Παρά τον έρωτα που νιώθει για τον σύζυγό της, η Σίσσυ αντιμετωπίζει την καταπίεση από τα πρωτόκολλα και την αυστηρή πεθερά της, Σοφία. Αρχίζει να ταξιδεύει στο εξωτερικό για να ξεφύγει από την αυλική ζωή.
Σε ένα από αυτά τα ταξίδια συνοδεύεται από την πρωτότοκη κόρη της Σοφία, παρά την αντίθετη άποψη της πεθεράς της. Η μικρή κοπέλα πεθαίνει σε ένα τραγικό δυστύχημα, γεγονός που οδηγεί σε αντιπαράθεση μεταξύ της Σίσσυ και της Σοφίας. Η Σοφία αναλαμβάνει την ανατροφή των δύο μικρότερων παιδιών, ενώ η σχέση τους διαλύεται οριστικά, παρά τις προσπάθειες συμφιλίωσης από τον Φραγκίσκο Ιωσήφ.
Η Σίσσυ διακόπτει κάθε προσπάθεια επικοινωνίας με την πεθερά της και σχεδόν εγκαταλείπει τα παιδιά της, επικαλούμενη την κακή της υγεία.
Από αυτό το σημείο και έπειτα, απουσιάζει για μεγάλα χρονικά διαστήματα από το παλάτι, και η ίδια και ο σύζυγός της, Φραγκίσκος Ιωσήφ, εμπλέκονται σε εξωσυζυγικές περιπέτειες κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Πλήθος κόσμου στον κινηματογράφο Rex του Βούπερταλ το 1956 για την παράσταση της Σίσσυ, η νεαρή αυτοκράτειρα.
Το 1861, η Σίσσυ επισκέπτεται την Κέρκυρα και ενθουσιάζεται με τη ζωή εκεί, θυμίζοντάς της τα χαρούμενα παιδικά της χρόνια. Είναι εξαιρετικά όμορφη και χαρισματική, χαρακτηριστικά που είχαν γοητέψει τον σύζυγό της, Φραγκίσκο Ιωσήφ.
Χρησιμοποιεί την επιρροή της για να επηρεάσει θετικά τον Φραγκίσκο Ιωσήφ σε θέματα που αφορούν τους Ούγγρους, προωθώντας τον λαό της Ουγγαρίας. Το 1867, γίνονται βασιλείς της ενωμένης Αυστροουγγαρίας, ενώ μετά την ένωση γεννά την τελευταία της κόρη, Μαρία Βαλέρια και επιστρέφει στο παλάτι.
Η Σίσσυ έγινε διάσημη για την ομορφιά της και φρόντιζε ενεργά την εξωτερική της εμφάνιση.
Έκανε υγιεινή διατροφή και άσκηση, προσπαθώντας να διατηρήσει τη λεπτή σιλουέτα της, ακόμη και με ανορεξία. Η ζωή της δεν ήταν ασπρόμαυρη, καθώς αντιμετώπισε πολλές δύσκολες στιγμές. Ο αδελφός του συζύγου της, Μαξιμιλιανός, διορίστηκε αυτοκράτορας του Μεξικού αλλά στη συνέχεια συνελήφθη και εκτελέστηκε.
Η Σίσσυ βιώνει ακόμη περισσότερες απώλειες. Αρχικά, χάνει τον αγαπημένο ξάδελφό της, τον βασιλιά Λουδοβίκο της Βαυαρίας, που πνίγηκε μυστηριωδώς. Ακολουθεί ο θάνατος της αδελφής της Σοφίας, που πέθανε καίγοντας τον εαυτό της κατά τη διάρκεια ενός χορού στο Παρίσι. Ο πατέρας της, Μαξιμιλιανός, θα ακολουθήσει έναν χρόνο αργότερα.
Ωστόσο, το πιο δραματικό γεγονός που θα συνταράξει τη Σίσσυ και ολόκληρη την Αυστροουγγαρία είναι το επεισόδιο στο κυνηγετικό περίπτερο "Mayerling" κοντά στη Βιέννη. Εκεί, βρέθηκαν τα πτώματα του γιου της, του πριγκιπικού Ροδόλφου, και της ερωμένης του, βαρώνης Μαρίας Βετσέρα. Οι λόγοι του θανάτου παραμένουν μυστήριο, με κάποιους να πιστεύουν ότι πρόκειται για αυτοκτονία εραστών που δεν μπορούσαν να είναι μαζί ελεύθερα, ενώ άλλοι υποστηρίζουν πως ήταν πολιτική δολοφονία.
Έχοντας κουραστεί από τα συνεχή ταξίδια, η αυτοκράτειρα επιθυμεί ένα ήσυχο και απομονωμένο σπίτι, όπου μπορεί να αποσυρθεί και να πενθήσει. Επιστρέφει στην αγαπημένη της Ελλάδα και αγοράζει τη "Βίλλα Βράιλα" στην Κέρκυρα, την οποία ανακαινίζει. Το σπίτι ακολουθεί ένα μοναδικό στυλ, επηρεασμένο από την ελληνική, ρωμαϊκή, ιωνική αρχιτεκτονική, και την αισθητική της Πομπηίας.
Η Ελισσάβετ επιθυμούσε να δημιουργήσει έναν παράδεισο, όπου οι θεοί, οι ηρωες της Ομηρικής επικής, και οι θεές συνυπάρχουν. Καλλιτέχνες συνεργάστηκαν για να δημιουργήσουν τοιχογραφίες, πίνακες, και γλυπτά τόσο στο εσωτερικό όσο και στον κήπο του σπιτιού. Ονόμασε το σπίτι "Αχίλλειον," εμπνευσμένη από το άγαλμα του "Θνήσκοντος Αχιλλέα" που βρίσκεται στον κήπο.
Το Σεπτέμβριο του 1898, η αυτοκράτειρα Ελισσάβετ βρίσκεται στη Γενεύη, Ελβετία, στο ξενοδοχείο "Beau Rivage" και αντιμετωπίζει τον δολοφόνο της, Luigi Lucheni. Ο Lucheni, ο οποίος έχει αναπτύξει μεγάλο μίσος για την αριστοκρατία και την κοινωνική ανισότητα λόγω της δύσκολης ζωής που διαπραγματεύτηκε από νεαρή ηλικία, αποφασίζει να επιτεθεί στην αυτοκράτειρα. Έξω από το ξενοδοχείο, κρύβει ένα στιλέτο μέσα σε ένα μπουκέτο λουλούδια και παραμονεύει την ευκαιρία για την επίθεσή του.
Την 10η Σεπτεμβρίου, γύρω στις 3 το απόγευμα, η Ελισσάβετ και η συνοδός της βγαίνουν από το ξενοδοχείο, φορώντας μαύρα ρούχα. Καθώς πλησιάζουν, ο Lucheni πλησιάζει τις γυναίκες με το μπουκέτο λουλούδια και, τελικά, επιτίθεται στην Ελισσάβετ.
Με μεγάλη δύναμη, τη μαχαιρώνει στο στήθος, ώστε να την πετά κάτω.
Η δολοφονία της αυτοκράτειρας Ελισάβετ «Σίσσυ» από τον Λουίτζι Λουτσένι στη Γενεύη, στις 10 Σεπτεμβρίου 1898.
Ο Lucheni επιτίθεται στην αυτοκράτειρα Ελισσάβετ έξω από το ξενοδοχείο "Beau Rivage" στη Γενεύη, αλλά εκείνη δεν αντιλαμβάνεται αρχικά τη σοβαρότητα της επίθεσης.
Αφού επιβιβάζεται σε ένα πλοιάριο για να φτάσει στο σπίτι της στο Territet, όμως, καταρρέει και χάνει τις αισθήσεις της. Μετά από εξέταση, διαπιστώνεται ότι έχει τραυματιστεί σοβαρά και πρόκειται για απόπειρα δολοφονίας.
Η αυτοκράτειρα μεταφέρεται πίσω στο "Beau Rivage", όπου πεθαίνει στο δωμάτιό της.
Ήταν 61 ετών. Ο αυτοκράτορας Φραγκίσκος Ιωσήφ την ασπάζεται για τελευταία φορά, και μετά τη νεκροψία, η Σίσσυ τοποθετείται στην κρύπτη των Καπουτσίνων στη Βιέννη.
Το κάστρο στο Laxenborg στην Αυστρία με το μεγάλο πάρκο. Στο Λάξεμπουργκ γεννήθηκαν τα παιδιά της Σόφι, Ζιζέλα, Ρούντολφ και Μαρία.
Το "Αχίλλειον" περνά στην κόρη της, Μαρία Βαλέρια, αλλά δεν κατοικείται ποτέ. Μένει κλειστό για εννέα χρόνια, μέχρι να πωληθεί, αλλά διατηρείται σε άριστη κατάσταση εις μνήμη της Σίσσυ.
Η Αυστρία και η Ουγγαρία πενθούν βαθιά τον χαμό της αυτοκράτειρας.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
