ΚΑΙΡΟΣ

Πέθανε ο ζωγράφος Στέλιος Φαϊτάκης

Your browser doesn’t support HTML5 audio

Ο Στέλιος Φαϊτάκης, διεθνώς αναγνωρισμένος ζωγράφος που συνδύασε πρωτοποριακά την street art με τη βυζαντινή τέχνη, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 47 ετών  

Ο διεθνώς αναγνωρισμένος ζωγράφος Στέλιος Φαϊτάκης, έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 47 ετών. Ο Στέλιος Φαϊτάκης γεννήθηκε το 1976 στην Αθήνα, όπου και ζούσε. Αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (2003) με καθηγήτρια την Ρένα Παπασπύρου στο Γ’ εργαστήριο ζωγραφικής. Παρακολούθησε μαθήματα Αγιογραφίας, ως κατ’επιλογήν μάθημα, με δάσκαλο τον κ. Σώζο Γιαννούδη.

Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε πληθώρα ατομικών και ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, μεταξύ άλλων: 1η Μπιενάλε της Ρίγας “RIBOCA” (2018), «Αντίδωρον», έκθεση του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ), μέρος της Documenta 14, Κάσελ (2017), «Δικαίωμα στο μέλλον», Μουσείο Τέχνης του 20ου και 21ου αιώνα, Αγία Πετρούπολη (2017), «Τέμπλον», Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης (2017), «Κοινοί ιεροί τόποι», Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΜOMus), Θεσσαλονίκη (2017), Lasco Project #6, με ανάθεση μόνιμης τοιχογραφίας στο κτήριο του Palais de Tokyo, Παρίσι (2016), “Shit and Die”, Palazzo Cavour, Τορίνο (2014), 1η Μπιενάλε του Κιέβου (2012), τοιχογραφία στην πρόσοψη του Δανέζικου περίπτερου στην 54η Μπιενάλε της Βενετίας (2011), «Art in the Street», MoCa, Λος Άντζελες (2011) και 1η Μπιενάλε της Αθήνας «Destroy Athens» (2007).

Η τελευταία ατομική έκθεση του Στέλιου Φαϊτάκη στην Αθήνα έλαβε χώρα το 2022 στον χώρο της Allouche Benias, με τίτλο «Triumph of Logic».

Το 2016 είχε μιλήσει στους New York Times για την εξαιρετικά πρωτοπόρα απόφασή του να συνδέσει την street art με τις βυζαντινές εικόνες. «Μου αρέσει η ιδέα του να μιλάω μια καλλιτεχνική γλώσσα που έχει βαθιές ρίζες· οι ντόπιοι την καταλαβαίνουν και οι επισκέπτες την βρίσκουν πολύ ενδιαφέρουσα. Και στο τέλος της μέρας εξακολουθεί να είναι μία μορφή θρησκευτικής τέχνης και προσωπικά την χρησιμοποιώ γι’ αυτό ακριβώς που είναι, ανεξάρτητα του ποιο είναι το θέμα της· είτε είναι κάτι απλό ή ακόμα και ρηχό το χρυσό φόντο θυμίζει πάντα στον θεατή ότι υπάρχει ένα άλλο, υψηλότερο επίπεδο ύπαρξης παρά την απόσταση που μπορεί να έχουμε απ’ αυτό λόγω του καθημερινού μας αγώνα για την επιβίωση. Αυτό είναι ένα από τα βασικά στοιχεία που αποτελούν τον πυρήνα της δουλειάς μου», είχε πει τότε.

Διαβάστε περισσότερα στο monopoli.gr