Ο σημερινός κόσμος είναι μια πλούσια σύνθεση από προσδοκίες και στόχους. Κυνηγάς διαρκώς επιθυμίες.
Θέλεις να φτάσεις κάπου, να κατακτήσεις κάτι. Οι δυσκολίες και τα εμπόδια κάνουν τους στόχους να απομακρύνονται, προκαλώντας σου μια διαρκή αγωνία, αλλά και την αίσθηση της αποτυχίας εάν τελικά δεν κατορθώσεις να επιτύχεις σε όλα, σαν άλλος υπερήρωας.
Στην πραγματικότητα, όμως, η αποτυχία είναι μέσα στη ζωή. Κι αυτό που πρέπει να κάνεις εσύ είναι να δεχθείς και αυτή την προοπτική για να μπορείς να προχωρήσεις παρακάτω.
Εάν αφήσεις το αίσθημα της αποτυχίας να σε συντροφεύσει, θα επιβαρύνεις την ψυχολογία σου με ένα βάρος περιττό. Υπάρχει τρόπος, μέσα από διάφορες πρακτικές και μεθόδους, να δουλέψεις πάνω σε αυτό και να το ξεπεράσεις.
Μια τέτοια πραγματική είναι και η ιαπωνική μορφή τέχνης kintsugi, που σημαίνει ένωση με χρυσό. Έχει προσελκύσει έντονη προσοχή τα τελευταία χρόνια ως τεχνική, αλλά και ως συμβολισμός για το πώς μπορείς να πορεύεσαι στη ζωή.
Άλλωστε, πολλές ιαπωνικές μορφές τέχνης έχουν επηρεαστεί από τις φιλοσοφίες Ζεν και Μαχαγιάνα, οι οποίες υποστηρίζουν τις έννοιες της αποδοχής της ατέλειας, καθώς και την ιδέα ότι όλα είναι παροδικά.
Το Kintsugi ασχολείται με την επισκευή σπασμένων αγγείων. Όταν κάτι σπάει, αντί να το πετάξουν, οι τεχνίτες Kintsugi επανατοποθετούν τα θραύσματα κολλώντας τα με έναν χυμό δέντρου, ενώ οι ρωγμές στολίζονται με χρυσό. Αντί να προσπαθούν να αποκρύψουν τη ρωγμή, την υπερτονίζουν.
Η πρακτική αυτή έγινε γρήγορα δημοφιλής, καθώς ταυτίστηκε συμβολικά με την ιδέα ότι η ατέλεια κρύβει ομορφιά. Τα θραύσματα ενός αντικειμένου που έσπασε δημιουργούν μια υπέροχη ευκαιρία να δημιουργηθεί κάτι καινούριο.
Εάν, λοιπόν, αντιμετωπίσεις μια αποτυχία με αυτό το σκεπτικό, τότε το «χρώμα» της μπορεί να λάβει εντελώς διαφορετικές διαστάσεις στη ζωή σου.
Μια ενδιαφέρουσα ιστορία
Το Kintsugi ήταν αρκετά διαδεδομένο στην Ιαπωνία γύρω στα τέλη του 16ου και στις αρχές του 17ου αιώνα, ωστόσο οι απαρχές αυτής της αισθητικής ανάγονται εκατοντάδες χρόνια πίσω. Ο μύθος λέει ότι ο κυβερνήτης της εποχής, Ashikaga Yoshimitsu, έσπασε το αγαπημένο του μπολ τσαγιού, που ήταν μοναδικό και αδύνατο να αντικατασταθεί. Αρνούμενος να το πετάξει, ανέθεσε στους τεχνίτες του να το επισκευάσουν. Στην προσπάθεια να φτιάξουν κάτι όμορφο από τα σπασμένα κομμάτια, χωρίς ωστόσο να κρύβουν τις ρωγμές, γεννήθηκε το kintsugi.
Ανακαλύπτοντας την ομορφιά στην ατέλεια
Η λογική του Kintsugi δεν είναι να επαναφέρει το αντικείμενο στην αρχική του μορφή, αλλά να το κάνει να δείχνει και πάλι όμορφο, ακόμη και μετά τη ζημιά που έχει υποστεί. Η ατέλεια, οι χρυσές ρωγμές, είναι αυτά που κάνουν το νέο αντικείμενο μοναδικό. Είναι εκεί κάθε φορά που το κοιτάς και ξυπνά τις μνήμες του παρελθόντος, το οποίο όμως έχει ξεπεραστεί με επιτυχία. Προκαλεί τις προσδοκίες, επειδή προχωρά πέρα από την επισκευή ενός αντικειμένου, αλλάζοντας σκόπιμα την εμφάνισή του.
Η τέχνη του kintsugi είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιαπωνική φιλοσοφία του wabi-sabi: μια κοσμοθεωρία που επικεντρώνεται στην αποδοχή της παροδικότητας, της ατέλειας και της ομορφιάς που βρίσκεται στην απλότητα. Το Wabi-sabi μας θυμίζει επίσης ότι τίποτα δεν μένει ίδιο για πάντα.
Σε μια εποχή μαζικής παραγωγής και συμμόρφωσης, το να μαθαίνεις να αποδέχεσαι και να γιορτάζεις τα ατελή πράγματα, είναι «όπλο». Μπορείς να μετατρέψεις όσα σε απογοήτευσαν σε δύναμη. Ο εαυτός σου μετά από κάθε αποτυχία σίγουρα δεν είναι τέλειος, παραμένει όμως όμορφος με έναν νέο τρόπο. Αντί να προσπαθείς να αποκρύψεις τις ατέλειές σου, ανάδειξέ τα και αποκάλυψε την ομορφιά που κρύβουν. Αυτή είναι η λογική της τέχνης kintsugi.
Το μπολ, όπως και η ψυχή, μπορεί να φαίνεται σπασμένο, τα κομμάτια διάσπαρτα, όμως μην ξεχνάς: Μέσα από τις ρωγμές βγαίνει ατόφιος χρυσός.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
