ΚΑΙΡΟΣ

Φρανσουάζ Μουλί: Η γυναίκα πίσω από τα εξώφυλλα του New Yorker

Το εξώφυλλο, που απεικονίζει τις σιλουέτες των Δίδυμων Πύργων σε σκοτεινό φόντο, αποτελεί μέρος της ιστορίας της δημοσιογραφίας καθώς και μια από τις πιο διάσημες εικόνες

Στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, η Φρανσουάζ Μουλί, καλλιτεχνική διευθύντρια της εφημερίδας «The New Yorker», βρισκόταν στο σπίτι της στο SoHo, όταν άκουσε για το πρώτο αεροπλάνο που είχε χτυπήσει τους Δίδυμους Πύργους του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου. Αφού η ίδια και ο σύζυγός της, ο αναγνωρισμένος σκιτσογράφος Art Spiegelman (δημιουργός του Maus), πήραν τα δύο μικρά παιδιά τους από το σχολείο και η οικογένεια ήταν ασφαλής, πήγε κατευθείαν στα κεντρικά γραφεία του περιοδικού. Ο David Remnick, ο αρχισυντάκτης, την είχε καλέσει για να κυκλοφορήσει μια ειδική έκδοση.

Εκείνο το εξώφυλλο, που απεικονίζει τις σιλουέτες των Δίδυμων Πύργων σε σκοτεινό φόντο, αποτελεί μέρος της ιστορίας της δημοσιογραφίας καθώς και μια από τις πιο διάσημες εικόνες, που δημοσίευσε ποτέ το «New Yorker». Για την ακρίβεια, ένας τέλειος συνδυασμός σχεδιασμού, λεπτότητας και επικαιρότητας. 

Χωρίς να χρησιμοποιήσει εικόνες ή λέξεις, η Φρανσουάζ Μουλί ήξερε πώς να μεταφέρει αυτό που αισθάνθηκαν εκατομμύρια άνθρωποι εκείνη τη μοιραία ημέρα. 

Η Φρανσουάζ Μουλίν γεννήθηκε στο Παρίσι πριν από 66 χρόνια, αλλά έχει ζήσει στη Νέα Υόρκη περισσότερο από τη μισή της ζωή και εναλλάσσει τη δουλειά της στο περιοδικό με εκείνη του ρόλου της ως διευθύντρια έκδοσης του εκδοτικού οίκου παιδικών κόμικς «Toon Books». Μεταξύ 1980 και 1991, μαζί με τον Spiegelman, εξέδιδε το περιοδικό ανθολογίας κόμικς «Raw», μια cult έκδοση που αποτέλεσε σημαντικό ορόσημο για τον κλάδο στη Νέα Υόρκη. 

Στις σχεδόν τρεις δεκαετίες, που είναι υπεύθυνη για το εξώφυλλο του «The New Yorker», η ίδια έχει δει τη χώρα της -είναι επίσης Αμερικανίδα πολίτης- και τον κόσμο να αλλάζουν εκατοντάδες φορές και ήταν εκεί για να προσφέρει την απαραίτητη εφευρετικότητα, οξύτητα ή ευαισθησία για να αφηγηθεί την ιστορία με ένα μοναδικό στυλ. 

Παραδέχεται ότι η πιο τρομακτική πρόκληση είναι να αποτυπώσει την ουσία μιας ιστορικής στιγμής με μοναδικό τρόπο, επιλέγοντας τη σωστή εικονογράφηση. «Τα συναισθήματα δεν μπορούν να δημιουργηθούν, αλλά μπορούμε να δώσουμε στους ανθρώπους μια εικόνα για να ταυτιστούν», εξηγεί η ίδια στην «El Pais». Όταν ο Μπαράκ Ομπάμα κέρδισε τις εκλογές το 2008, το εξώφυλλο που δημιούργησε ο Μπομπ Στέικ απεικόνιζε το Μνημείο Λίνκολν στην Ουάσινγκτον - το οποίο θυμίζει επίσης τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ - κάτω από ένα τεράστιο φωτεινό φεγγάρι που ήταν και το «Ο» στην επικεφαλίδα. «Αιχμαλώτισε το συναίσθημα όλων, επειδή έδινε την αίσθηση ότι είναι ιστορικό, ότι είναι μια νέα εποχή», λέει.

Τον Νοέμβριο του 2016, μετά τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ, το εξώφυλλο απεικόνιζε αντ' αυτού μια σκηνή στο μετρό του Μανχάταν, όπου ένας άνδρας διάβαζε την εφημερίδα. 

Η Μουλί τονίζει ότι ένα καλό εξώφυλλο δεν είναι απαραίτητο να σχετίζεται με ένα άρθρο στις εσωτερικές σελίδες. «Το εξώφυλλο είναι μια ιστορία από μόνο του, η οποία πρέπει να γίνει κατανοητή σε δέκα ημέρες ή δέκα χρόνια», εξηγεί. 

Το γραφείο της -που βρίσκεται στον 23ο όροφο του One World Trade Center, εκεί όπου βρίσκονταν οι Δίδυμοι Πύργοι- θεωρείται το πιο δημιουργικό στα κεντρικά γραφεία του περιοδικού. Μοιάζοντας με γκαλερί, εκατοντάδες εικονογραφήσεις κρέμονται στους τοίχους, δείχνοντας τον συνεχή διάλογο που διατηρεί η ίδια με τους καλλιτέχνες για τη δημιουργία των εξωφύλλων.


Για πολλούς καλλιτέχνες, η δημοσίευση στο «New Yorker» είναι μια ανταμοιβή από μόνη της. Αυτό που την ενδιαφέρει κατά κύριο λόγο είναι να δείξει τις αλλαγές στην κοινωνία μας, αλλά και το πώς είναι να ζεις σε αυτή την εποχή. 

Πηγή: skai.gr